برگی از فضایل و کرامات اهل بیت علیهم‌السلام صفحه 169

خورشید نمایان شد. مردم از کار امام شگفت‌زده شدند. خلیفه پرسید: ای ابومحمّد! این چه ماجرایی بود؟ فرمود: این تکه استخوان، استخوان یکی از پیامبران است که این مرد از قبرشان به دست آورده است. هرگاه استخوان پیامبری زیر آسمان برهنه شود، باران می‌بارد. آن را آزمودند و همان گونه یافتند که حضرت فرموده بود. امام به منزل خویش در سامرا بازگشت، درحالی‌که آن شبهه از میان مردم رخت بربست و مسلمانان و خلیفه شادمان بودند»(1)

هدف خلقت

تاریخ‌نگاران نقل می‌کنند [در دوران کودکی امام حسن عسکری (ع)] روزی شخصی بر ابومحمد عسکری (ع) گذر کرد و ایشان را دید که کنار کودکان هم‌بازی خود ایستاده است و می‌گرید. آن شخص پنداشت ایشان به دلیل نداشتن بازیچه‌ای که دست کودکان دیگر است، می‌گرید و با ایشان هم‌بازی نمی‌شود. بنابراین گفت: «برایت بازیچه‌ای می‌خرم تا بازی کنی» . حضرت انکار کرد و گفت: «نه، ما را برای بازی نیافریده‌اند. . .» . آن مرد حیرت کرد و گفت: «پس برای چه آفریده‌اند؟» گفت: «برای دانش و پرستش» . آن شخص گفت: «از کجا این را می‌گویی؟» ایشان فرمود: «زیرا خداوند می‌فرماید: ( أَ فَحَسِبْتُمْ أَنَّما خَلَقْناکُمْ عَبَثاً) ؛ «آیا پنداشتید شما را به عبث آفریدیم» . (مؤمنون: ١١۵)(2)