برگی از فضایل و کرامات اهل بیت علیهم‌السلام صفحه 175

خوردیم و سیر شدیم، امّا غذا به حال خود باقی می‌ماند. چون از غذا فارغ شدیم، دقت کردم و متوجّه شدم که اصحاب حضرت از چهل نفر تجاوز نمی‌کنند. با خود گفتم: کاش حضرت خدمتی را به من ارجاع می‌دادند و خلعت و مخارجی برای تبرک به من عطا می‌کردند. چون به در باغ رسیدم، دلم راه نداد و همان جا نشستم. ناگاه غلامی آمد و پارچه سفیدی را به همراه مقداری پول آورد و گفت: مولایت می‌فرماید: «این چیزی است که می‌خواستی و به زودی خدمتی به تو ارجاع می‌کنم. از باغ خارج مشو!» آنجا بود که از خواب بیدار شدم» .(1)

فرشتگان، مطیع امام زمان (عج)

حضرت «حکیمه خاتون» ، «قابلة النور» ، می‌گوید که پس از تولد طفل، امام حسن عسکری (ع) فرمود: «عمه جان! کودکم به پدرش سلام کرد» . امام او را دربرگرفت و یکی از پرندگانی را که بالای سرش در پرواز بودند، صدا زد و فرمود: «او را بگیر و محافظت کن و هر چهل روز یک بار به ما بازگردان!» آن پرنده، کودک را گرفت و به سوی آسمان پرواز کرد و پرندگان دیگر به دنبالش به پرواز درآمدند. امام در آن حال فرمود: «تو را به کسی می‌سپارم که مادر موسی نیز طفلش را به او سپرده بود» . پرسیدم: «این پرنده چه بود؟» فرمود: «او روح‌القدس بود که وکیل مراقبت از امامان است. آنها را موفق و محفوظ داشته است و با دانش تربیت می‌کند. . .» . بعد از چهل روز، پسر بچّه‌ای را دیدم که کنار امام راه