برگی از فضایل و کرامات اهل بیت علیهم‌السلام صفحه 51

نیایش پذیرفته

مردم که از ستم «زیاد بن ابیه» به تنگ آمده بودند، پیش امام مجتبی (ع) از او شکایت کردند. امام نیز دست به دعا برداشت و او را نفرین کرد و فرمود: «خدایا! انتقام ما و شیعیانمان را از زیاد بن ابیه بگیر و عذاب خود را به او بنما، به راستی که تو بر هر چیزی توانا هستی» . در آن هنگام، خراشی در انگشت شست دست او پدیدار شد و زخم تمام دستش را تا گردن فرا گرفت. سپس ورم کرد و سبب مرگ زیاد شد.(1)

پاداش احسان

امام مجتبی (ع) به قصد زیارت حج، با پای پیاده از «مدینه» به «مکه» می‌رفت. پاهای حضرت در راه ورم کرد. به امام گفتند: «اگر سواره بروید، زخم پاهایتان خوب خواهد شد» ، ولی امام فرمود: «هرگز! به منزلگاه که رسیدیم، مرد سیاه چرده‌ای نزد ما خواهد آمد که روغنی به همراه دارد. آن روغن، دوای این درد است. آن را به هر قیمتی، از او