برگی از فضایل و کرامات اهل بیت علیهم‌السلام صفحه 53

امام دست به سوی آسمان دراز کرد و دعا فرمود. در این هنگام، درخت خرما در عین ناباوری حاضران سبز شد، برگ درآورد و خرمای اعلایی داد.(1)

آگاهی از اسرار

«حُذَیفه یَمانی» روایت کرده است که روزی اصحاب نزدیکی‌های کوه «حِرا» گرد پیامبر اکرم (ص) نشسته بودند که امام حسن (ع) در حالی که کودک خردسالی بود، پیش آمد. پیامبر به گونه‌ای خاص او را نگاه می‌کرد و چشم از او بر نمی‌داشت. سپس فرمود: «بدانید که حسن پس از من، پیشوا و راهنمای شما خواهد بود. او هدیه‌ای از خدا برای من است. درباره من، شما را آگاه خواهد کرد و مردم را با آثار علم من آشنا خواهد ساخت. سیره و روش زندگانی مرا زنده خواهد کرد؛ زیرا رفتار او مانند رفتار من است. خدا به او عنایت دارد. خدا رحمت کند کسی را که او را واقعاً بشناسد و به پاس احترام من به او نیکی کند» . در همین هنگام، مرد بیابان‌نشینی با عصبانیت و چماقی در دست وارد شد و فریاد کشید: «کدام یک از شما محمد است؟» اصحاب برخاستند و با تندی جوابش را دادند، ولی پیامبر (ص) فرمود: «صبر کنید» . عرب دوباره فریاد زد: «من دشمن تو بودم و اکنون دشمنی‌ام بیش‌تر شده است. تو که ادعای پیامبری می‌کنی، نشانه‌ات چیست؟» پیامبر (ص) با آرامش پاسخ داد: « اگر خواستی، نشانه‌هایم را فرزند خردسالم، حسن به تو نشان خواهد