برگی از فضایل و کرامات اهل بیت علیهم‌السلام صفحه 60

هنوز بوی آن گل یاس برایم باقی مانده است. سپس عرض کردم: «ای سرور من، وصی و خلیفیۀ شما کیست؟» امام‌حسین (ع) فرمود: «هر کس که مانند من و گذشتگان من، چنین کاری را انجام دهد» (1)

برای او عبرت قرار بده

حضرت امام موسی بن جعفر (ع) می‌فرماید: «مردی روزی که بسیار خشن بود، به امام حسن و امام حسین علیهما السلام برخورد کرد، درحالی‌که آن بزرگواران کودک بودند. امام حسین (ع) نگاه تندی به آن مرد کرد. آن مرد دستش را بلند کرد تا به صورت امام حسین (ع) بزند. امّا خداوند دستش را از کتف خشک کرد. دست چپش را هم بلند کرد تا به صورت آن حضرت بزند، آن هم خشک شد. پس آن مرد عرض کرد: به حق جد و پدرتان از شما می‌خواهم که خدا را بخوانید تا من آزاد شوم [و شفا بگیرم]. حضرت ابا عبدالله (ع) این‌گونه دعا کرد: اللّهمّ أطلقه، واجعل له فی هذه عبرة، واجعل ذلک حجّة علیه. خدایا او را آزاد کن و برای او در این [امر] عبرت قرار ده و آن را برای او حجت قرار ده. پس خداوند دو دست او را آزاد کرد [و شفا داد]»(2)