برگی از فضایل و کرامات اهل بیت علیهم‌السلام صفحه 64

گونه‌ای که گویا با ما بوده است» . پس والی همه آن دزدان را جمع کرد و همگی اقرار کردند. پس گردن همه آنان را زد.(1)پرده از چشم من برداشته شد امام حسین (ع) هنگام جنگ، بعضی را می‌کشت و از بعضی می‌گذشت. سببش را پرسیدند، فرمود: «پرده از چشمم برداشته شده است؛ پس می‌بینم نطفه‌ها که در صلب‌هاست تا روز قیامت. پس هر مردی که در صلب او مؤمنی هست او را نمی‌کشم» . امام زین العابدین (ع) فرمود: «دیدم مردی را که نیزه به پهلوی پدرم زد، امّا پدرم هیچ متعرض او نشد. چون امامت به من منتقل شد، دانستم که در صلب این کافر مردی بود که محب ما اهل بیت علیهم السلام بود»(2)

خدایا! به او در دنیا آتش را بچشان

روز عاشورا چون «ابن جویریه مزنی» آتش را در خندق‌ها دید، دست بر دست زد و فریاد کشید: «ای حسین و ای یاران حسین! بشارت باد شما را به آتش دوزخ. به تحقیق که شتاب کرده‌اید به آتش» . امام (ع) فرمود: «این مرد کیست که این سخن را می‌گوید» ؟ عرض کردند: «ابن جویریه مزنی است» . حضرت او را این‌گونه نفرین کرد: «خداوندا! به او عذاب آتش را در دنیا بچشان» . در آن حال اسب آن معلون رمید و او را در همان خندق انداخت و