برگی از فضایل و کرامات اهل بیت علیهم‌السلام صفحه 74

هیبت امام سجاد (ع)

به نقل از «مسعودی» ، «مردم [در واقعه حرّة] به عنوان بردگی و بندگی با یزید بیعت می‌کردند و هر که چنین بیعتی نکرد، کشته شد؛ به جز علی‌بن الحسین (ع) ملقّب به سجاد و علی بن عبدالله بن عباس. مردم علی بن الحسین (ع) را دیدند که به قبر پیامبر پناه برده بود و دعا می‌خواند. وی را نزد «مُسرف» ، فرمانده لشکر یزید آوردند، درحالی‌که نسبت به او خشمگین بود و از وی و پدرانش بیزاری می‌جست. ولی چون علی بن الحسین (ع) را دید، به خود لرزید و به احترامش به پا خاست و او را پهلوی خود نشانید و گفت: «هر آنچه خواهی، از من بخواه [که انجام می‌دهم]» . او نیز درباره مردم و کسانی که در معرض کشته شدن بودند، شفاعت خواست که پذیرفته شد. وقتی علی بن الحسین (ع) از نزد مسرف خارج شد، از وی پرسیدند: «هنگام رفتن به نزد مسرف دیدیم که لب‌هایت می‌جنبد؛ چه می‌گفتی؟» ایشان فرمود: «به خداوند می‌گفتم: بار خدایی که پروردگار آسمان‌های هفت‌گانه و زمین‌های هفت‌گانه و پروردگار عرش عظیم و پروردگار