در آستان کرامت 2 صفحه 129

باید فرآورده دانشگاههای ما شهید چمرانها باشد

مرحوم شهید چمران حقاً یک نمونه و مظهری بود از آن چیزی که انسان دوست میدارد

تربیت جوانان ما و دانشگاهیان ما به آن سمت حرکت بکند.... این شهید یک دانشمند بود؛ یک

فرد برجسته و بسیار خوشاستعداد بود. خود ایشان برای من تعریف میکرد که در آن دانشگاهی

که در کشور ایالات متحدهی آمریکا مشغول درسهای سطوح عالی بوده آنطور که به ذهنم

هست ایشان یکی از دو نفرِ برترینِ آن دانشگاه و آن بخش و آن رشته محسوب میشده

تعریف میکرد برخورد اساتید را با خودش و پیشرفتش در کارهای علمی را. یک دانشمند

تمامعیار بود. آن وقت سطح ایمان عاشقانهی این دانشمند آنچنان بود که نام و نان و مقام و

عنوان و آیندهی دنیائیِ به ظاهر عاقلانه را رها کرد و رفت در کنار جناب امام موسای صدر در

لبنان و مشغول فعالیتهای جهادی شد؛ آن هم در برههای که لبنان یکی از تلخترین و

خطرناکترین دورانهای حیات خودش را میگذرانید.

از اول انقلاب هم در عرصههای حساس حضور داشت. رفت کردستان و در جنگهایی که در

آنجا بود حضور فعال داشت؛ بعد آمد تهران و وزیر دفاع شد؛ بعد که جنگ شروع شد ، وزارت و

بقیهی مناصب دولتی و مقامات را کنار گذاشت و آمد اهواز ، جنگید و ایستاد تا در 94 خرداد سال

11 به شهادت رسید. یعنی برای او مقام ارزش نداشت ، دنیا ارزش نداشت ، جلوههای زندگی

ارزش نداشت.

اینجور هم نبود که یک آدم خشکی باشد که لذات زندگی را نفهمد؛ بعکس، بسیار لطیف بود ،

خوشذوق بود ، عکاس درجهی یک بود خودش به من میگفت من هزارها عکس گرفتهام ، اما

خودم توی این عکسها نیستم؛ چون همیشه من عکاس بودهام هنرمند بود. دل باصفائی داشت؛

عرفان نظری نخوانده بود؛ شاید در هیچ مسلک توحیدی و سلوک عملی هم پیش کسی آموزش

ندیده بود ، اما دل ، دل خداجو بود؛ دل باصفا ، خداجو ، اهل مناجات ، اهل معنا.

توقعی که ما داریم و این توقع ، توقع زیادی هم نیست ، یعنی آن زمینهای که انسان مشاهده

میکند این روحیههای پرنشاط شما ، این دلهای پاک و صاف ، این ذهنهای روشن ، این جوّال

بودن فکرهای شما که انسان در عرصههای مختلف از نزدیک شاهد است این امید را و این

توقع را به انسان میبخشد ، این است که فرآوردهی دانشگاه جمهوری اسلامی نه به نحو استثنا

بلکه به نحو قاعده چمرانها باشند؛ نه اینکه چمرانها یک استثنا باشند. این امید ، امید بیجائی

نیست.... این توقع بیجا نیست که ما بخواهیم دانشگاه جمهوری اسلامی ، در آینده عناصری مثل

چمران را پرورش بدهد. آن وقت شما ببینید چه خواهد شد! چه خواهد شد! نظامی با مطالبات