در آستان کرامت 2 صفحه 137

هنگام عبور از صراط ، که خوفش از همه جا بیشتر است ، این محبّت » وَ عِنْدَ الصِّرَاط « .3

سودمند است. به این ترتیبی که حضرت آوردهاند دقّت کنید! دقیقاً از عبور از نشئه دنیا تا آخر کار

در آن لحاظ شده است.

نکته: اثرگذاری این رابطه دورنی در ربط با چیست؟ بهخصوص آنجایی که صحیفه عملم را

به دستم میدهند ، آن موقع که نگاه میکنم ، در این موقعیّت ، محبّت به پیامبر اکرم و ائمه

و » مقبولیت طاعات « (علیهمالسلام( در دو رابطه برای انسان سودمند و اثر گذار است؛ یکی

.» جبران نقایص طاعات « دیگری

طاعات ما آفت دارد؛ این محبّت ، آفت طاعات را از بین میبرد ، این جسد را زنده میکند و این

نقص را جبران میکند. توجّه داشته باشید که معنایش این نیست که این محبّت ، معاصی را از

بین میبرد! برخی که در فهم روایات کجفهمند ، اینجا اشتباه میکنند. آنچه میگویم ، با توجه به

جمیع معارف ما است که در روایات متعدده ما وارد شده است. مضمون این روایات این است که

خیال نکنید حبّ ما اهل بیت در معاصی شما مؤثر است. نخیر ، حبّ اهل بیت(علیهمالسلام( روی

طاعات ما اثر میگذارد ، آن هم در دو رابطه؛ یکی مقبولیت و دیگری جبران نقص آن طاعات.

بنابر این ، در این هفت موطن که هولناکند ، و انسان از آنها بیم دارد ، این محبت از بیم انسان

است. آن بیم و ترس، بالاترین زجر برای » نافع « میکاهد. بر اساس این روایت ، این محبت

انسان است. انسان از این دنیا میخواهد برود ، زجر میکشد. اما محبّت آنها این زجر را از انسان

میگیرد. در برزخ میخواهد زجر بکشد ، این محبت از زجر کشیدن انسان میکاهد. در روز قیامت

که میخواهد مبعوث شود و از آن نشئه به نشئه دیگر وارد شود ، آنجا هولناک است؛ این محبّت

از آن زجر میکاهد. تا صحیفه اعمال را بدستش بدهند زجر میکشد. آنجایی که بازجویی

میکنند باز زجر میکشد. همینطور هنگام سنجش و میزان اعمال ، در همه اینها انسان زجر

میکشد. چه رسد به آخرِ کار که عبور از پل صراط است.

امّا این حبّ در تمام این مراحل اثر گذار است و از خوف انسان میکاهد. نسبت به خود اعمال

اثر دارد؛ روی طاعات اثر دارد ، آن هم در این دو رابطه: یک: مقبولیت برای طاعات ، دو: جبران

نقایص طاعات. اما در مورد معاصی یا باید در این دنیا توبه کرد و یا نعوذبالله خداوند در این

مسیر هولناک، فشارهایی را برای تطهیر انسان در نظر می گیرد. (1)

عشق و علاقه ملت ایران به اهل بیت علیهم السلام

مقام معظم رهبری

این ملت ، ملت انقلابی است. این کشور ، کشور اسلام ، کشور امام زمان و کشور اهل بیت

است. این کشور ، کشور قرآن است. ریشههای ایمان در این کشور ، خیلی عمیق است. سالها

1- آیت الله مجتبی تهرانی، 89/05/06 مسجد جامع بازار تهران