در آستان کرامت 2 صفحه 154

بحث همدلی و همزبانی مسلمین در دو مقوله قابل بحث است؛ یکی درون فرقهای و میان

شیعیان و دیگری برون فرقهای و میان تمامی دنیای اسلام که از آن تعبیر به وحدت اسلامی

میشود که هر کدام از این دو مقوله نیازمند بحث جداگانهای است. با توجه به اهمیت فوق العاده

وحدت اسلامی در عصر کنونی که مقام معظم رهبری نیز روی این قضیه تاکیدات ویژهای دارند

و از طرف دیگر چون بخشی از مصادیق همدلی و همزبانی درون فرقهای در سرفصل نهم مورد

بحث قرار گرفت ، لذا در اینجا تنها به مقوله مهم وحدت اسلامی میپردازیم.

فصل اول: وحدت اسلامی چیست؟

مقصود از وحدت

منظور علمای روشنفکر اسلامی از وحدت ، هیچگاه وحدت مذهبی و افکار و سلیقهها نبوده و

نیست. زیرا در واقع وحدت مذهبی به این معنا است که:

4 یا از « میان مذاهب اسلامی یکی انتخاب شود و سایر مذاهب کنار گذاشته ». شود و مثلا

همه مسلمانان شیعه و یا سنی شوند.

، و یا مشترکات « همه مذاهب گرفته شود و اختلافاتِ همه آنها کنار گذاشته شود و بدین

نحو مذهب جدیدی اختراع شود که عین هیچ یک از مذاهب موجود ». نباشد

متأسفانه همواره افرادی از روی بی اطلاعی و یا غرض ورزی اینگونه معناهای نادرست و غیر

قابل قبول از وحدت اسلامی را در میان مسلمین القاء میکنند تا بدینوسیله اعتراضها و جبهه

گیری هایی را در مقابل این هدف بزرگ و عالی به وجود آورند. اما حقیقت آن است که نگاه

عالمان روشنفکر مسلمان از وحدت اسلامی دست کشیدن از عقاید مذهبی و کوتاه آمدن بر سر

اصول و حتی فروع اعتقادی نیست ، بلکه بر طبق سیره و فرمایشات اهل بیت (علیهم السلام(

هدف ، مقصود و معنای وحدت اسلامی آن است که:

4 امّت واحده اسلامی

مسلمانان با درک اشتراکات و تأکید بر آنها ، امت واحده اسلامی را به وجود آورده و به مصاف

دشمنان اسلام بروند و بی جهت نیروی خویش را صرف دشمنی و مخاصمه با یکدیگر نکنند. این

حکمی عقلی و استدلالی برهانی است که قرآن کریم نیز با تأکید بر آن میفرماید:

قلْ « یاَ أهَلَ الکْتاَبِ تعَالوْا إلَ کلَمَهٍ سَوَاء بیَنْنَاَ وَبیَنْکُمْ؛ (1)

ای اهل کتاب! بیایید بر سر سخنی که میان ما و شما مشترک است ». بایستیم

1- آل عمران/64