حقیقت نوری اهل البیت علیهم السلام صفحه 136

جایگاه امامت مسلمین

با توضیحاتی که عرض شد إن شاءالله سرّ این قضیه روشن گشت که چرا رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم می فرمایند: «عَلِیٌّ مِنِّی وَ أَنَا مِنْ عَلِیٍّ وَ لَا یُؤَدِّی عَنِّی إِلَّا عَلِیٌّ»؛ علی از من است و من از علی، اداء نمی کند چیزی از من را مگر علی. همان طور که در جلسه ی قبل عرض شد پس از این نکته ی ظریف حضرت مولی الموحدین علیه السلام قضیه ی ابابکر و آیه ی برائت را مطرح می کنند تا یک نمونه در رابطه با یگانه بودن حقیقت خود با حضرت محمد صلی الله علیه وآله و سلم بیاورند. چون وقتی که سوره برائت یا همان سوره توبه نازل شد و رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم مأمور شدند پیام آن را به مشرکین جزیرهالعرب برسانند که چهار ماه وقت دارند تا مسلمان شوند یا جزیرهالعرب را ترک کنند. رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم ابابکر را جهت ابلاغ آیات مربوطه به سوی مشرکین که در موسم حج در مکه جمع بودند فرستادند. جبرائیل علیه السلام نازل شد که این ابلاغ یک قضیه ی ساده نیست، باید نور تو در صحنه باشد تا تشریع با تکوین هماهنگ گردد. خداوند ابتدا به رسول خدا صلی الله علیه وآله و سلم دستور داده بود که این پیام را به مشرکان برسان. بعد با نزول جبرائیل علیه السلام یک نکته ای به موضوع اضافه شد مبنی بر این که این جا باید آن کسی که پیام را می رساند باطناً هم با ارائه ی این آیات دفع کفر بکند و امیرالمؤمنین علیه السلام مأمور ابلاغ آیات شدند که بحث آن گذشت. عمده نتیجه ای است که امام الموحدین علیه السلام از چنین واقعه ای می گیرند و می فرمایند: «مَنْ لَا یَصْلُحُ لِحَمْلِ صَحِیفَهٍ یُؤَدِّیهَا عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلی الله علیه وآله و سلم کَیْفَ یَصْلُحُ لِلْإِمَامَهِ؟» کسی که در