حقیقت نوری اهل البیت علیهم السلام صفحه 336

جلسه ی بیست و سوم: جایگاه توسل به اهل البیت علیهم السلام در هستی

اشاره

بسم الله الرحمن الرحیم

حضرت مولی الموحدین علیه السلام فرمودند: مقامی فوق مقام تصرف بهشت و دوزخ به ما دادند و آن عبارت است از: «عِلْمَنَا لِلِاسْمِ الْأَعْظَمِ» علم ما به اسم اعظم. سعی شد حتی الامکان تصورمان را نسبت به اسم اعظم تصحیح کنیم و متوجه باشیم اولاً: اسم اعظم مقام جامعیت همه ی اسماء الهی است، نه مجموعیت اسماء و ثانیاً: مقام تامّ و تمام اسماء است.

عزیزان عنایت داشته باشند که باید از دو جهت به اسم اعظم نگاه کرد. یکی این که اسم اعظم به نحو اتمّ جامع همه ی مخلوقات هستی است و همه مخلوقات مظهر اسم الله هستند، پس اسم اعظم مقام جامعیت و تمامیت همان اسمی است که تمام عالم مظهر آن اسم است، یعنی اسم الله، چون تمام عالم مظهر اسم الله است و بقیه ی عنوان ها مثل دیوار و ستون و خیابان اعتباریات اند و حقیقت ندارند. آنچه که حقیقت دارد و اعتباری نیست «اسماء الهی» و مظاهر آن ها است. حال کسی که حامل اسم اعظم