شفا و حاجات در پرتو کرامات: کراماتی از سیدالشهداء و باب الحوائج ابوالفضل علیه السلام و ... صفحه 11

و تعظیم شعایر الهی باشد.] (به کتاب نوای جانسوز عزاداری و 70نوحه ی سینه زنی؛ به قلم نویسنده مراجعه شود).

آری حتی شهدا مثل حبیب بن مظاهر اسدی، پس از شهادتش نیزآرزوی عزاداری حسین(علیه السّلام) را داشته است.

عزای حسین(علیه السّلام) و آرزوی حبیب

یکی از مهم ترین یاران فداکار امام حسین(علیه السّلام) حضرت حبیب بن مظاهر اسدی بود که امام حسین(علیه السّلام) با نامه ی ویژه او را به کربلاء دعوت کرد و آن پیرمرد نورانی در همان شرایط حساس و خطرناک به کربلا آمد و در روز عاشورا پس از فداکاری های حیرت انگیز در رکاب امام حسین(علیه السّلام) به فیض شهادت رسید. بنی اسد او را جداگانه در مقبره ای دفن کردند که در قسمت باب القبله داخل حرم

امام حسین(علیه السّلام) قرار دارد.

یکی از علمای بزرگ حبیب را در خواب دید که در غرفه های بهشتی از انواع نعمت های الهی بهره مند است، آن عالم برای حبیب گفت: چه گونه شکر این نعمت ها را ادا می کنی که در جوانی خدمت پیامبرو علی وامام حسن مجتبی(علیهم السّلام) بودی و در پیری موی سفید خود را در رکاب فرزند پیامبر، امام حسین(علیهم السّلام) به خون خود خضاب کردی؟ آیا دیگر آرزوی داری؟ حبیب بن مظاهر(ره) در جواب گفت: آرزو دارم که به دنیا برگردم و در جمع عزاداران سید مظلومان امام حسین(علیه السّلام) داخل شوم! زیرا از سید دوعالم(رسول خدا) شنیدم که می فرمود:« هرکس در مجلس عزای فرزندم حسین(علیه السّلام) از روی معرفت و آگاهی اشک بریزد،خداوند کریم ثواب صد شهید را به او عطا