شفا و حاجات در پرتو کرامات: کراماتی از سیدالشهداء و باب الحوائج ابوالفضل علیه السلام و ... صفحه 14

را در خواب دید. واعظ عرض ادب کرد اما دید حضرت زهرا(علیهاالسّلام) به واعظ بی اعتناست، واعظ تکان خورد، عرض کرد آیا از من خطایی سر زده است؟! بی بی دوعالم فرمود: چرا آن پیر زن را منتظر گذاشتی و نرفتی؟! آن واعظ فورا از خواب برخاست سر از پا نشناخته به طرف عزا خانه پیر زن دوید. دید آن زن در جلوی در منزل سر پا ایستاده به راه نگاه می کند. تا واعظ را دید گفت: چرا این قدر دیر آمدی؟! واعظ با قلب لرزان و چشم گریان وارد منزل شد و روی آن آجر ها نشست از هر شب بهتر روضه خواند وآن شب خوب متوجه شد که هر جا روضه سید الشهدا(علیه السّلام) باشد، مادرش زهرا(علیهاالسّلام) که صاحب عزاست به آن مجلس و عزا داری عنایت مخصوص یا حتی حضور خواهد داشت.(1)

خواهران و برادران به عزاداری امام حسین(علیه السّلام) و خاندان پیامبر اکرم(صلّی الله علیه و آله وسلّم ) باید با دیده تعظیم و عظمت نگاه کنند؛ اگر گاهی تعداد عزاداران کمتر هم باشند مهم نیست. عزا بزرگ، عزاداری مهم و صاحب عزا، دارایی عظمت ویژه است.

زهرا جان تو که این همه عنایت به عزاداران داری چه می شود یک نظری کیمیا اثر به مجلس های کوچک ما هم بفرمایی که عزای فرزندان شما را به پا کرده ایم، گرچه ما قابل نیستیم اما لطف شما بی پایان، نگاه شما کار ساز و عظمت شما ذرّه پرور است. زهرا جان عنایتی بفرما که این کنیزان شما ونوکران شما خاندان، عزاداری می کنند و همچون شمع در مصائب شما گداخته اند...

ببین زهرا عزادار حسینیم

به سوک او همه در شور و شینیم