شفا و حاجات در پرتو کرامات: کراماتی از سیدالشهداء و باب الحوائج ابوالفضل علیه السلام و ... صفحه 17

آن حضرت از روی غضب به من فرمود:« تو آن کس نیستی که فضیلت گریه کردن بر مصیبت فرزندم حسین(علیه السّلام) را انکار کردی؟!» من وحشت زده از خواب بیدار شدم در حالی که از گفته خود پشیمان بودم و از شما هم معذرت می خواهم و تقاضا مندم که از تقصیر من بگذرید.(1)

گویا چشم گریان و زبان لرزانش چنین می گفت:

در جهان رهبر و مولاست حسین

شافع محشر کبراست حسین

در عزایش همه عالم گریان

آسمان از غم و داغش سوزان

باب او ساقی کوثر باشد

مادرش شافع محشر باشد.

(آری اگر کسی اشتباه کرد وگاهی دچار افکار التقاطی و روشنفکر نمایی شد باید خود را اصلاح کند و ازامام حسین وخاندان رسالت(علیهم السّلام) عذر خواهی کرده در پیشگاه خداوند توبه کند).

یا حسین یک نظر لطف نما مولاجان

عذر تقصیر بیارم به شما مولا جان

بر من جاهل و نادان منگر ای مولا

تو کریمی نظر لطف دیگر ای مولا

عذر تقصیر به زهرای مطهر دارم

محضر شیر خدا حیدر صفدر دارم.