- مقدّمهﯼ مؤلّف 1
- مقدّ مه 3
- اشاره 3
- اشاره 7
- شناختی اجمالی 7
- غیبت امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 10
- ظهور امام زما ن عجّل اللّه فر جه ا لشریف 15
- قیام امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 18
- نقش امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف درعالم 22
- بخش اوّل: گذشتهﯼ من 29
- اشاره 29
- مقدّمه 30
- هدف از خلقت من 31
- فصل اوّل: خلقت رو ح من 34
- فصل دوّم: امتحانات من در عوالم گذشته 36
- فصل سوّم: ولادت من 40
- فصل چهار م: دورا ن کودکی من 44
- اشاره 46
- بخش دوّم : حال من 46
- فصل اوّل: رزق و روزی من 47
- فصل دوّم: مقدّرات من 53
- فصل سوّم: اعمال من 59
- فصل چهار م: معاصی و گناها ن من 63
- فصل پنجم: دعاها، حوائج و نیاز های من 66
- فصل ششم: ابلیس و هوای نفس من 78
- فصل هفتم: حادثه ها، گرفتار ی ها، بلاها و بیماری های من 84
- فصل هشتم: هدایت من 86
- فصل نهم: آرامش و طمأ نینه ء من 101
- فصل د هم: دین من 104
- فصل یازد هم: قر آن من 122
- فصل دوازد هم: علم و دا نش من 128
- بخش سوّم: آیندهﻯ من 134
- اشاره 134
- فصل اوّل: قبر، برزخ و قیامت من 135
- گفتار آخر 148
- اشاره 148
- فصل اوّل: انتظار 149
- فصل دوّم: لحظه شماری تا ظهور 153
- اشعار 156
- متن های عربی 163
- فهرست آیات 204
- فهرست منابع 205
- لیست بعضی از کتابهای مرجع و مفید تألیف شده 212
حضرت تعلّق نگرفته است در پس پردهﯼ غیبت (1) - که تمام حکمت های آن بر ما معلوم نیست (2) - به سر بُرده و از نظر مردمان مخفی باشند.
1- حدیث1: امام رضا (علیه السلام) فرمودند: زمانیکه عالِم شما بالا رفته و از میان شما غایب شد پس منتظر فَرَجِ بزرگ از زیر پاهایتان باشید (کنایه از اینکه مسألهﯼ فرج را همیشه نزدیک بشمارید). (هدایت کبری: ص:364) حدیث2: در دعای زمان غیبت امام زمان (علیه السلام) می خوانیم: خدایا! قدم مرا بر اطاعت از ولیِّ امرت که او را از دیدگان مخلوقاتت مخفی نموده ای و به اذن تو غایب گردیده است ثابت بدار. (مصباح المتهجّد: ص:411 ح: 146)
2- حدیث: عبد اللَّه بن فضل هاشمی می گوید: از حضرت صادق (علیه السلام) شنیدم که فرمودند: صاحب این امر غیبتی دارد که چاره ای از آن نیست، عرض کردم: حکمت در غیبت آن حضرت چیست؟ فرمودند: حکمت در غیبت آن جناب، همان حکمت در غیبت حجّت های گذشتهﯼ حقّ تعالی می باشد که بعد از ظهور آشکار خواهد شد، چنانچه حکمت اَفعالی را که حضرت خضر (علیه السلام) مرتکب شد که عبارت بودند از شکستن و شکافتن کشتی و کُشتن جوان و بپا داشتن دیوار، بعد از جدا شدن موسی (علیه السلام) از خضر ظاهر گشت. ای پسر فضل! این امر، امری است از اُمور خدا و سرّی است از اسرار الهی و غیبی است از غیب های ربوبی و وقتی خدای (عزوجل) را حکیم دانستیم باید تمام افعالش را تصدیق نموده و معتقد باشیم که از روی حکمت صورت می گیرند، اگرچه ما دلیل و وجه آنها را ندانیم. (علل الشرائع: ج: 1 ص:245 ح: 8)