- مقدّمهﯼ مؤلّف 1
- اشاره 3
- مقدّ مه 3
- شناختی اجمالی 7
- اشاره 7
- غیبت امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 10
- ظهور امام زما ن عجّل اللّه فر جه ا لشریف 15
- قیام امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 18
- نقش امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف درعالم 22
- بخش اوّل: گذشتهﯼ من 29
- اشاره 29
- مقدّمه 30
- هدف از خلقت من 31
- فصل اوّل: خلقت رو ح من 34
- فصل دوّم: امتحانات من در عوالم گذشته 36
- فصل سوّم: ولادت من 40
- فصل چهار م: دورا ن کودکی من 44
- بخش دوّم : حال من 46
- اشاره 46
- فصل اوّل: رزق و روزی من 47
- فصل دوّم: مقدّرات من 53
- فصل سوّم: اعمال من 59
- فصل چهار م: معاصی و گناها ن من 63
- فصل پنجم: دعاها، حوائج و نیاز های من 66
- فصل ششم: ابلیس و هوای نفس من 78
- فصل هفتم: حادثه ها، گرفتار ی ها، بلاها و بیماری های من 84
- فصل هشتم: هدایت من 86
- فصل نهم: آرامش و طمأ نینه ء من 101
- فصل د هم: دین من 104
- فصل یازد هم: قر آن من 122
- فصل دوازد هم: علم و دا نش من 128
- اشاره 134
- بخش سوّم: آیندهﻯ من 134
- فصل اوّل: قبر، برزخ و قیامت من 135
- گفتار آخر 148
- اشاره 148
- فصل اوّل: انتظار 149
- فصل دوّم: لحظه شماری تا ظهور 153
- اشعار 156
- متن های عربی 163
- فهرست آیات 204
- فهرست منابع 205
- لیست بعضی از کتابهای مرجع و مفید تألیف شده 212
فصل اوّل: خلقت رو ح من
خلقت اوّلیّهﯼ من که جزء دوستان و موالیان - و إن شاء اللَّه شیعیان - ایشان هستم (1)، ارتباط مستقیم با امام زمانم دارد؛ چرا که:
1- حدیث: امام حسن عسکری (علیه السلام) فرمودند: مردی به زنش گفت: نزد فاطمه دختر رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) برو و از او بپرس آیا من از شیعیان شما هستم یا نیستم، آن زن رفت و این سؤال را از ایشان پرسید، فاطمه (علیها السلام) فرمودند: به او بگو: اگر به گفته های ما عمل کرده و از آنچه نهی کرده ایم دوری می کنی پس از شیعیان ما هستی و اگر به گفته های ما توجّهی نداری و از آنچه نهی کرده ایم دست برنمی داری از شیعیان ما به حساب نمی آئی. آن زن برگشت و جریان را به شوهرش اطّلاع داد پس آن مرد گفت: وای بر من! پس چه کسی ما را از این گناهان خلاص می کند؟ و من در جهنّم مخلّد خواهم شد؛ زیرا هر کس شیعه نباشد در جهنّم است. آن زن برگشت و جریان را به حضرت فاطمه (علیها السلام) گفت، آن حضرت فرمودند: به شوهرت بگو: اینطور نیست که خیال کرده ای، شیعیان ما از نیکان اهل بهشت هستند؛ همهﯼ دوستان ما، و دوستانِ دوستان ما، و دشمنانِ دشمنان ما و کسانی که با قلب و زبان، سخنان ما را قبول دارند، همهﯼ اینها از شیعیان ما نیستند مگر آن هنگامی که اوامر ما را انجام دهند و از آنچه نهی کرده ایم دست بردارند و مرتکب گناهان نشوند. البتّه دوستان ما هم که آلوده به گناهانند بالاخره به بهشت می روند، امّا بعد از اینکه از گناهان پاک شوند و (در قبر و برزخ) گرفتار انواع مصیبت ها و مشکلات گردند و یا در قیامت به انواع بلاها و سختیها گرفتار شوند. (تفسیر امام عسکری (علیه السلام): ص:308 ح: 152)