- مقدّمهﯼ مؤلّف 1
- اشاره 3
- مقدّ مه 3
- شناختی اجمالی 7
- اشاره 7
- غیبت امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 10
- ظهور امام زما ن عجّل اللّه فر جه ا لشریف 15
- قیام امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 18
- نقش امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف درعالم 22
- اشاره 29
- بخش اوّل: گذشتهﯼ من 29
- مقدّمه 30
- هدف از خلقت من 31
- فصل اوّل: خلقت رو ح من 34
- فصل دوّم: امتحانات من در عوالم گذشته 36
- فصل سوّم: ولادت من 40
- فصل چهار م: دورا ن کودکی من 44
- بخش دوّم : حال من 46
- اشاره 46
- فصل اوّل: رزق و روزی من 47
- فصل دوّم: مقدّرات من 53
- فصل سوّم: اعمال من 59
- فصل چهار م: معاصی و گناها ن من 63
- فصل پنجم: دعاها، حوائج و نیاز های من 66
- فصل ششم: ابلیس و هوای نفس من 78
- فصل هفتم: حادثه ها، گرفتار ی ها، بلاها و بیماری های من 84
- فصل هشتم: هدایت من 86
- فصل نهم: آرامش و طمأ نینه ء من 101
- فصل د هم: دین من 104
- فصل یازد هم: قر آن من 122
- فصل دوازد هم: علم و دا نش من 128
- بخش سوّم: آیندهﻯ من 134
- اشاره 134
- فصل اوّل: قبر، برزخ و قیامت من 135
- گفتار آخر 148
- اشاره 148
- فصل اوّل: انتظار 149
- فصل دوّم: لحظه شماری تا ظهور 153
- اشعار 156
- متن های عربی 163
- فهرست آیات 204
- فهرست منابع 205
- لیست بعضی از کتابهای مرجع و مفید تألیف شده 212
تمامی نقمت ها، بلاها، هلاکت ها، غم و غصّه ها، مرضها و بیماری ها، وساوس شیطانی و نابسامانی های روزگار، به خاطر آن حضرت از من دور و دفع شده و می شوند. (1)
ای خوشا آنروز که کودک بودیم بر مهر و تولاّی تو می آسودیم
هر زمان دیده ء خود بگشودیم هر طرف صورت خود بنمودیم
تو به ما روح و روان می دادی صورت خویش نشان می دادی
لیک از کثر ت عصیان امروز نفس بر ما شده یکسر پیروز
حال ای عشق و محبّت آموز فر ض کن کودکی هستیم هنوز
1- حدیث1: امام زمان (علیه السلام) فرمودند: به خاطر من خداوند بلاها را از اهلم و شیعیانم دفع می کند. (کمال الدین: ص:441 ح: 12) حدیث2: امام باقر (علیه السلام) فرمودند: خداوند می فرماید: آنها (ائمّه (علیهم السلام)) حقیقتاً اولیای من هستند، به خاطر ایشان هر فتنهﯼ کور ظلمانی را دفع می کنم و به خاطر ایشان زلزله ها را برطرف می سازم، و به خاطر ایشان گناهان و غلّ و غشّ ها را می زُدایم. (امامت و تبصرت: ص:103 ح: 92) حدیث3: در زیارت جامعهﯼ کبیره آمده است: به خاطر شما (اهل بیت (علیهم السلام)) خداوند ذلّت و خواری را از ما دور نمود، و چرکهای غم و اندوه را از صورتهایمان پاک کرد، و ما را از قرار گرفتن در پرتگاههای هلاکت و آتش عذاب نجات داد. (من لا یحضره الفقیه: ج: 2 ص:609)