- مقدّمهﯼ مؤلّف 1
- مقدّ مه 3
- اشاره 3
- اشاره 7
- شناختی اجمالی 7
- غیبت امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 10
- ظهور امام زما ن عجّل اللّه فر جه ا لشریف 15
- قیام امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 18
- نقش امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف درعالم 22
- بخش اوّل: گذشتهﯼ من 29
- اشاره 29
- مقدّمه 30
- هدف از خلقت من 31
- فصل اوّل: خلقت رو ح من 34
- فصل دوّم: امتحانات من در عوالم گذشته 36
- فصل سوّم: ولادت من 40
- فصل چهار م: دورا ن کودکی من 44
- اشاره 46
- بخش دوّم : حال من 46
- فصل اوّل: رزق و روزی من 47
- فصل دوّم: مقدّرات من 53
- فصل سوّم: اعمال من 59
- فصل چهار م: معاصی و گناها ن من 63
- فصل پنجم: دعاها، حوائج و نیاز های من 66
- فصل ششم: ابلیس و هوای نفس من 78
- فصل هفتم: حادثه ها، گرفتار ی ها، بلاها و بیماری های من 84
- فصل هشتم: هدایت من 86
- فصل نهم: آرامش و طمأ نینه ء من 101
- فصل د هم: دین من 104
- فصل یازد هم: قر آن من 122
- فصل دوازد هم: علم و دا نش من 128
- بخش سوّم: آیندهﻯ من 134
- اشاره 134
- فصل اوّل: قبر، برزخ و قیامت من 135
- گفتار آخر 148
- اشاره 148
- فصل اوّل: انتظار 149
- فصل دوّم: لحظه شماری تا ظهور 153
- اشعار 156
- متن های عربی 163
- فهرست آیات 204
- فهرست منابع 205
- لیست بعضی از کتابهای مرجع و مفید تألیف شده 212
فصل دوّم: مقدّرات من
این موضوع چندان نیاز به توضیح ندارد؛ زیرا که دوست و دشمن (1) همه می دانند که ملائکه و روح القُدُس در شب قدر بر امام زمان (علیه السلام) نازل
1- حدیث: امیر المؤمنین (علیه السلام) فرمودند: هیچگاه تَیْمِی و عَدَوِی (ابو بکر و عمر) خدمت رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) نبودند و آن حضرت سورهﯼ «إِنَّا أنْزَلْنَاه» را با خشوع و گریه تلاوت نمی کردند جز اینکه آن دو ملعون می گفتند: برای این سوره چه سخت دِلَت نازک است؟ رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمودند: برای آن چیزی است که به چشم خود دیده و به دلِ خود فهمیده ام، و برای آن است که دلِ این مرد (یعنی علی (علیه السلام)) بعد از من خواهد دریافت، آن دو می گفتند: شما چه دیده اید و او چه خواهد دید؟ حضرت در اِزای جواب، روی خاک برای آنها این آیه: «تَنَزَّلُ الْمَلائِکَهُ وَ الرُّوحُ فِیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ أَمْرٍ» را نقش کرده و می فرمودند: پس از فرمودهﯼ خداوند که می گوید: «هر امری» آیا چیز دیگری باقی می ماند؟ آن دو می گفتند: نه، پس می فرمودند: می دانید به چه کسی هر امری را نازل می کنند؟ می گفتند: ای رسول خدا! به شما، می فرمودند: آری! درست است. ولی آیا شب قدر بعد از من هست یا نه؟ آن دو می گفتند: آری! پس پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می فرمودند: آیا این امر در آن شب نیز نازل می شود؟ می گفتند: آری! می فرمودند: بر چه کسی؟ آن دو می گفتند: ما نمی دانیم، پس سَرِ مرا در آغوش گرفته و می فرمودند: اگر نمی دانید، بدانید: آن کس بعد از من این مرد است. و به راستی مطلب این است که آن دو نفر این شب را بعد از رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) از شدّت هراسی که به دلِ آنها می افتاد می شناختند. (کافی: ج: 1 ص:249 ح: 5)