- مقدّمهﯼ مؤلّف 1
- اشاره 3
- مقدّ مه 3
- شناختی اجمالی 7
- اشاره 7
- غیبت امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 10
- ظهور امام زما ن عجّل اللّه فر جه ا لشریف 15
- قیام امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف 18
- نقش امام زمان عجّل اللّه فر جه ا لشریف درعالم 22
- اشاره 29
- بخش اوّل: گذشتهﯼ من 29
- مقدّمه 30
- هدف از خلقت من 31
- فصل اوّل: خلقت رو ح من 34
- فصل دوّم: امتحانات من در عوالم گذشته 36
- فصل سوّم: ولادت من 40
- فصل چهار م: دورا ن کودکی من 44
- بخش دوّم : حال من 46
- اشاره 46
- فصل اوّل: رزق و روزی من 47
- فصل دوّم: مقدّرات من 53
- فصل سوّم: اعمال من 59
- فصل چهار م: معاصی و گناها ن من 63
- فصل پنجم: دعاها، حوائج و نیاز های من 66
- فصل ششم: ابلیس و هوای نفس من 78
- فصل هفتم: حادثه ها، گرفتار ی ها، بلاها و بیماری های من 84
- فصل هشتم: هدایت من 86
- فصل نهم: آرامش و طمأ نینه ء من 101
- فصل د هم: دین من 104
- فصل یازد هم: قر آن من 122
- فصل دوازد هم: علم و دا نش من 128
- بخش سوّم: آیندهﻯ من 134
- اشاره 134
- فصل اوّل: قبر، برزخ و قیامت من 135
- گفتار آخر 148
- اشاره 148
- فصل اوّل: انتظار 149
- فصل دوّم: لحظه شماری تا ظهور 153
- اشعار 156
- متن های عربی 163
- فهرست آیات 204
- فهرست منابع 205
- لیست بعضی از کتابهای مرجع و مفید تألیف شده 212
و در احادیث ما سفارش زیادی به دعا - که بهترین روش و شیوهﯼ گدایی در خانهﯼ خدای تعالی می باشد - شده است. (1)
بعضی ها فکر می کنند که چون خدای متعال و حجّت او - امام عصر (علیه السلام) - از حاجات و خواسته های وی با خبرند و نیازهایش را بهتر از او می دانند، دیگر نیازی به دعا نمودن و جاری نمودن آن بر زبان نیست، و حال اینکه این موضوع تنها تصوّری است نشأت گرفته از القائات ابلیس که از تضرّع و گدائی بندگان خدا در خانه اش بیمناک و هراسان است؛ زیرا گرچه خدا و حجّت او از حاجات ما با خبرند؛ ولیکن از ما خواسته اند که آنها را به زبان آورده و با تضرّع و عرض نیاز، آنها را از خداوند متعال بخواهیم؛ چرا که جاری نمودن دعا بر زبان و تضرّع کردن، عبادتی است با ارزش و نشانه ای است آشکار بر بنده بودن شخص دعا کننده. (2)
1- حدیث1: امام کاظم (علیه السلام) فرمودند: بر شما باد به دعا کردن؛ چرا که دعا و درخواست از خدای متعال بلائی را که قضا و قدر الهی بر آن تعلّق گرفته و فقط مرحلهﻯ امضای آن باقی مانده است دفع می کند. (مکارم الاخلاق: ص:270) حدیث2: امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: بر تو باد به دعا کردن؛ چرا که در آن شفا از هر دردی است. (مکارم الاخلاق: ص:271)
2- حدیث1: امام جعفر صادق (علیه السلام) فرمودند: هیچ چیز نزد خداوند محبوب تر از گدائی و درخواست کردن از او نیست. (تُحَف العقول: ص:282) حدیث2: امام صادق (علیه السلام) فرمودند: همانا خداوند متعال می داند که بندهﯼ او در زمان دعا و ابراز حاجت از او چه می خواهد ولی در عین حال بسیار دوست دارد که بندگانش درِ خانهﯼ او ابراز نیاز نموده و حاجتهای خویش را درخواست نمایند. (مکارم الاخلاق: ص:270) حدیث3: رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: عاجزترین انسانها کسی است که از دعا کردن عاجز باشد. (عُدّه الدّاعی: ص:35)