تحلیلی از زندگی امام حسین علیه السلام صفحه 118

با هم با ژرف نگری و روشن بینی گفتار سید مظلومان را مرور می نماییم تا فرا راه خویش قرار دهیم: امام حسین عَلَیهِ السّلام فرمود: به راستی که من مرگ را جز خوش بختی نمی دانم و زندگی با ستمکاران را جز ملال.(1)

از ژرفای گفتار امام درمی یابیم که هر گونه یاری و اعانتی به ستمگران و یا سکوت در مقابل اعمال ظالمانه آنان نه تنها سعادت محسوب نمی گردد و بلکه ضلالت و گمراهی بوده و سرانجام آن تیره بختی است.

دستم بر بی پناه

امام فرمود:

مبادا بر کسی ستم کنی که یاوری جز خدا ندارد.(2)

امام در این کلام ژرف این نمود و اصل مهم را بیان می کند که ظلم و ستم بر افرادی که بی کس، بی پناه و مظلوم بوده و به غیر از ایزد متعال یاوری ندارند گناهی بس بزرگ و نابخشودنی است.