- مقدمه ناشر 1
- 2 - شناخت آرمان های اسلامی 5
- 3 - ایجاد روحیّه امید در سطح جامعه 8
- اشاره 8
- ضرورت امید 9
- امید به آینده ای درخشان با عقیده مهدویت 12
- اقسام امید 12
- توضیح 12
- الف - فرهنگ عاشورا 13
- ب - انتظار سبز 16
- 4 - هر زمان احتمال فرج است 20
- 6 - ضرورت معرفت امام زمان علیه السلام 22
- 7 - تقریب بین مذاهب و ادیان 23
- 8 - طولانی بودن مدت حکومت حضرت مهدی علیه السلام 23
- اشاره 30
- مورد اوّل: اتفاق بر اصل قضیه 32
- موارد اتفاق 32
- اشاره 32
- مورد دوّم: اتفاق بر وجوب اعتقاد به امر مهدی علیه السلام 38
- مورد سوّم: اتفاق بر فراگیر بودن دعوت و حکومت او 43
- مورد چهارم: اتفاق براین که مهدی علیه السلام از اهل بیت پیامبرصلی الله علیه وآله است 45
- مورد پنجم: اتفاق بر این که لقب او «مهدی» است 46
- مورد ششم: اتفاق در برخی از اوصاف شخصی آن حضرت علیه السلام 47
- مورد هفتم: اتفاق بر برخی از علائم ظهور 48
- مورد هشتم: اتفاق بر اقتدای حضرت عیسی علیه السلام به آن حضرت علیه السلام 51
- مورد نهم: اتفاق بر اصلاح امر او در یک شب 53
- مورد دهم: اتفاق بر بیعت کردن با او بین رکن و مقام 54
- مورد یازدهم: اتفاق بر این که عالم را پر از عدل و داد می کند 55
- مورد دوازدهم: اتفاق بر توسعه اقتصادی در عصر ظهور 57
- مهدویت و مؤلفان فریقین 59
1- 50. مجله التمدن الاسلامی، شماره 22، ص 643، چاپ دمشق.
2- 51. مجله الجماعه الاسلامیه، سال نخست شماره 3، ذیقعده 1388، چاپ حجاز.
و اعتقاد به قضیه مهدویت، داخل در ایمان به رسالت پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله است؛ زیرا از آثار ایمان به پیامبرصلی الله علیه وآله تصدیق اوست در اموری که به آن ها خبر داده و نیز داخل در ایمان به غیبی است که خداوند متعال مؤمنین را به جهت ایمان به آن مدح کرده است؛ آنجا که می فرماید:«این کتاب، شک در آن نیست (و) راهنمای پرهیزکاران است؛ آنان که به غیب ایمان دارند و...»
مورد سوّم: اتفاق بر فراگیر بودن دعوت و حکومت او
یکی دیگر از موارد اتفاق در قضیه مهدویت، اتفاق بر فراگیر بودن دعوت و حکومت جهانی آن حضرت علیه السلام است. آیات و روایات بسیاری بر این مسئله دلالت دارد که به برخی از آن ها اشاره می کنیم:
الف) دولت جهانی در قرآن کریم
خداوند متعال در قرآن کریم می فرماید: «وَلَقَدْ کَتَبْنا فِی الزَّبُورِ مِنْ بَعْدِ الذِّکْرِ أَنَّ اْلأَرْضَ یَرِثُها عِبادِیَ الصّالِحُونَ»؛(1) «ما بعد از ذکر [تورات در زبور داوود نوشتیم که یقیناً بندگان نیکوکار من زمین را وارث و متصرف خواهند شد.»
و نیز در آیه دیگر می فرماید: « وَعَدَ اللَّهُ الَّذِینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی اْلأَرْضِ»؛(2) «خداوند به کسانی از شما بندگان که (آنان را به خدا و حجت عصر) ایمان آورند و نیکوکار گردند وعده فرموده است که (در ظهور امام زمان) در زمین خلافت دهد.»
و نیز در جایی دیگر می فرماید: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدی وَدِینِ