مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تجسم امید و نجات صفحه 226

هشت مرد، و از محله ای نُه مرد، و پیوسته به او می پیوندند تا اجتماع یارانش کامل گردند».(1)

این حرکت آفرینان، آنقدر به پیروزی خودشان مطمئن هستند که پیوستن کسی به آنان شادشان نمی کند،(2) زیرا دلهای آنها - که کانون همّت و قدرت است - چنان به هم الفت و پیوند خورده است که وحشتی ندارند.(3)

شرایط حتمی دیگر

از جمله شرایطی که حتماً باید اتّفاق بیفتد صیحه ای آسمانی، خروج سفیانی، فرو رفتن زمین، قتل نفس زکیه و خروج یمانی است.(4)

منظور از صیحه آسمانی، صدایی است که می گوید:

«حق با علی و شیعه اوست».

و سفیانی، مردی است از آل ابوسفیان، به نام عثمان، و نام پدرش عنبسه می باشد، او از شام و در ماه رجب خروج می کند، و حدود 8 یا 9 ماه آنجا را تحت تصرّف خویش می گیرد. او را مردی آبله رو که در چشمانش نقطه ای سفید است توصیف کرده اند.

جالب توجّه این که او تظاهر به دین داری می نماید، و با بذل اموال خویش دلهای افراد نادان را به خود جلب می نماید.

1- 463. بحارالانوار، ج 52، ص 309.
2- 464. و 3 - المهدی الموعود المنتظر، ج 2 باب 27، ص 127.
3- 465.
4- 466. منتخب الاثر، فصل ششم، ص 562 - غیبت نعمانی، ص 309.