آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 13

1- من لا یحضره الفقیه، ج 1، ص 98؛ اصول کافی، ص 625؛ محاسن برقی، 358.

2- مجالس صدوق، ص 363.

3- محاسن برقی، ص 6.

4- نهج البلاغه، قسمت دوم، ص 145.

برادرت مورد اعتماد توست از کمک مالی و جانی به او مضایقه نکن، با دوستانت او در دوستی خالص باش، دشمنان او با دشمن بدار، راز او را پنهان کن، او را یاری ده، خوبی هایش را آشکار ساز و بدان که این ها از کبریت احمر کمیاب ترند.

امّا دوستان خندۀرو: تو از معاشرت با آنان لذّت می بری. با قطع رابطه از ایشان خود را از این لذّت محروم مکن و بیش تر از آنان انتظار نداشته باش و مانند آن ها با خوش رویی و خوش زبانی رفتار کن(1).

4- فاصله (در مجالس) به ویژه به اندازۀ یک ذراع در تابستان

5 - کمک به نیازمندان و ضعیفان

1- امام صادق در توضیح آیۀ شریفۀ «ما تو را از نیکوکاران می بینیم»(2). فرمود: (حضرت یوسف) برای دیگران جا را در مجلس وسعت می داد و به نیازمند قرض می داد و به ضعیف کمک می کرد.

2- از امام جعفر صادق نقل شده است که رسول خدا فرمود: برای کسانی که در یک مجلس گرد می آیند شایسته است که در تابستان بین هر دو نفر به اندازۀ یک ذراع (تقریباً نیم متر) فاصله باشد تا مزاحم یکدیگر نباشند(3).

6- گرامیداشت دوستان و نصیحت کردن آنان

1- ابوالحسن امام موسی کاظم فرمود: وقتی که شخص حاضر است با کنیه و اگر