آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 156

1- عیون الاخبار، ص 227.

2- محاسن برقی، ص 223.

3- مکارم الاخلاق، ص 15.

4- مکارم الاخلاق، ص 15.

5- مکارم الاخلاق، ص 15.

6- عیون الاخبار، ص 344.

2- سید رضی در نهج البلاغه گوید: در مسیر حضرت علی به شام کدخدایان و بزرگان انبار (اسم محلی است) با آن حضرت دیدار کردند و به احترامش پیاده شدند (و در پیش رکابش) دویدند. فرمود: این چه کاری بود که شما کردید؟ گفتند این از آداب ماست، بدین وسیله فرماندهانمان را تعظیم می کنیم. فرمود: سوگند به خدا حکمرانان شما از این کار سودی نمی برند و شما هم با این کار به زحمت می افتید و در آخرت هم باعث مشقّت شماست. چه زیانآور است رنجی که کیفر به دنبالش باشد و چه سودمند است رها کردن کاری آن گاه که ایمنی از آتش را به دنبال داشته باشد(1).

131 - تحریم گماشتن دربان برای منع ورود شیعه

1- ابو حمزه گوید: به امام باقر عرض کردم فدایت شوم: چه می فرمایی در مورد مسلمانی که برای دیدن یا حاجتی نزد مسلمانی برود و اجازه ورود بخواهد، او اجازه ندهد و از خانه هم بیرون نیاید؟ فرمود: ای ابا حمزه، هر مسلمانی که برای دیدار یا درخواست حاجتی نزد مسلمانی برود که در خانه است و اجازه ورود بخواهد و او بیرون نیاید، پیوسته به لعنت خدا گرفتار باشد تا همدیگر را ملاقات نمایند. عرض

کردم: فدایت شوم، در لعنت خداست تا یکدیگر را دیدار کنند؟ فرمود: آری ای اباحمزه(2).

2- اسحاق بن عَمّار گوید: خدمت امام صادق رسیدم. حضرت با ترش رویی به من نگاه کرد. عرض کردم (یابن رسول الله) چه چیز حالت شما را نسبت به من دگرگون نموده است؟ فرمود: آنچه که رفتار تو را نسبت به برادرانت دگرگون ساخته. ای اسحاق به من خبر رسیده که در خانه ات دربان گذاشته ای تا فقرای شیعه را راه ندهند. عرض کردم: فدایت شوم من از شهرت ترسیدم. فرمود: آیا از بلا نترسیدی؟ آیا نمی دانی چون