آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 16

1- مجالس صدوق، ص 397 «م 95»، در آن آمده: هر چه می توانی دوستانت را زیاد کن.

2- مصادقهًًًًًْْْْْ الاخوان، ص 4، در آن آمده، همۀ ما باید توشه ای پیش بفرستیم.

3- «فما لنا من شافعین و َلا صَدیق حمیم»، شعرا / 26.

4- مصادقهًًًًًْْْْْ الاخوان، ص 8.

5- نهج البلاغه، قسمت دوم، ص 145.

فرومایه است. بهترین افراد با ایمان کسانی هستند که با مؤمنین اُنس می گیرند. آن که با دیگران انس نگیرد و دیگران با او مأنوس نشوند در او خیری نیست. نیز حضرت علی فرمود: از رسول خدا شنیدم که فرمود: بدترین مردم کسی است که مؤمنان را دشمن بدارد و

آن ها هم او را در قلبشان دشمن بدارند. بدترین مردم افراد سخن چین و کسانی هستند که بین دوستان جدایی می اندازند و از مردم عیب جویی می کنند، خدا در روز قیامت به آنان با نظر رحمت نمی نگرد و مقام آنان را بالا نمی برد. سپس حضرت علی این آیه را تلاوت فرمود:

«اوست که به نصرت خود و یاری مؤمنان تو را پیروز گردانید، و دل های مؤمنان را به یکدیگر مهربان ساخت(1)»(2).

9- ایّوب بن نوح گوید: امام علی النقی به بعضی از دوستان ما نوشت، فلانی را عتاب کن و به او بگو: وقتی که خدا برای بنده ای خیر و خوبی می خواهد اگر او را مورد عتاب قرار دهد وی عتاب را می پذیرد و متنبّه می گردد(3).

9- استحباب هم نشینی با خردمند بخشنده و دوری از نادان فرومایه

1- از امام صادق نقل شده که امیرالمؤمنین فرمود: اشکالی ندارد که با خردمند معارشت کنی اگر چه بخشنده نباشد، ا. عقلش بهره مند شو، و از اخلاق بدش خود را حفظ کن. همدمی بخشنده را ترک مکن گر چه از عقلش سود نبری، ولی با خردمندی