آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 160

1- ثواب الاعمال، ص 80.

2- ثواب الاعمال، ص 83 .

3- )فَمَا لَنَا مِنْ شَافِعِینَ * وَلا صَدِیقٍ حَمِیمٍ( ، شعراء / 100، 101.

4- مجالس پسر شیخ طوسی، ص 29.

134 - استحباب بوسیدن یکدیگر برای مؤمنان، و محل بوسه

1- امام موسی کاظم فرمود: هر که به خاطر خویشاوندی خویشاوندش را ببوسد عیبی ندارد و جای بوسیدن برادر «نسبی یا ایمانی» گونه اوست و جای بوسیدن امام پیشانی او(1).

2- امام صادق فرمود: بوسیدن دهانت کسی سزاوار نیست مگر دهان زن و بچّه کوچک(2).

3- امام صادق فرمود: دست و سر کسی نباید بوسیده شود مگر پیغمبر یا کسی که منسوب به پیغمبر باشد (ائمّه، سادات و علما)(3).

4- علی بن مَزید گوید: خدمت امام صادق رسیدم و دستش را گرفتم و بوسیدم. حضرت فرمود: به هوش باش که این کار جز نسبت به پیغمبر یا وصیّ پیغمبر شایسته نیست(4).

5- یونس بن یعقوب گوید: به امام صادق عرض کردم دستت را بده تا ببوسم. حضرت دستش را به من داد. عرض کردم قربانت گردم سر مبارک را. حضرت جلو آورد بوسیدم، سپس عرض کردم قربانت گردم پای مبارکت را. حضرت سه بار فرمود:

سوگند دهم تو را که از بوسیدن پا بگذری و سه بار فرمود: آیا چیزی باقی مائه است. (یعنی بعد از بوسیدن دست و سر عضو دیگری شایسته بوسیدن نیست)(5).

6- امام صادق فرمود: شما شیعیان دارای نوری هستید که در جهان با آن شناخته