آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 17

1- )هُوَ الَّذِی أَیَّدَکَ بِنَصْرِهِ وَبِالْمُؤْمِنِینَ * وَأَلَّفَ بَیْنَ قُلُوبِهِمْ(، انفال / 62 و 63.

2- مجالس شیخ طوسی، ص 295، در آن آمده: فاجر پست است. و نیز از زحمت خدا دور باد آنت که سخن جینی می کند.

3- سرائر، ص 471.

خود از کرمش بهره مند شو، و حتماً از فرومایۀ نادان بگریز(1).

10- استحباب مشتورت با عاقل

1- ابو هریره گوید: از رسول خدا شنیدم که می فرمود: از خردمند راهنمایی بخواهید و از او نافرمانی نکنید که پشیمان می شوید(2).

11- استحباب دیدار و گفتگو با دوستان

1- در کتاب الاخوان آمده است که امام صادق (به یکی از شیعیان) فرمود: آیا (شما دوستان و شیعیان) با یکدیگر هم نشینی و گفتگو دارید؟ عرض کردم: بلی، فرمود: این مجلس ها را دوست می دارم، پس فضایل و سخنان ما را (در مورد احکام دین یا مصایب ما) زنده نگه دارید. خدای رحمت کند کسی را که فضایل ما را بیش تر زنده نگه دارد(3).

2- مَیْسَر گوید: امام محمّد باقر به من فرمود: آیا با یکدیگر خلوت می کنید و به گفتگو می پردازید؟ عرض کردم: بلی. فرمود: به خدا قسم دوست دارم در بعضی از این جلسات با شما شرکت داشته باشم(4).

3- امام باقر فرمود: خدا بیامرزد بنده ای را که یاد ما را زنده نگه دارد. شنونده سؤال کرد زنده نگه داشتن یاد شما چگونه است؟ فرمود: به ملاقات یکدیگر رفتن (مؤمنین) و با