آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 179

1- اصول کافی، ص 168.ک

2- خصال شیخ صدوق، ج 1، ص 86.

3- من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 196.

4- خصال شیخ صدوق، ج 1، ص 86.

5- خصال شیخ صدوق، ج 1، ص 86.

6- مجالس پسر شیخ طوسی، ص 249.

قهر با برادر دینی خود بپرهیز، زیرا هیچ عملی با قهر پذیرفته نیست. ای اباذر، من ترا از جدایی منع می کنم و اگر ناچار شدی، نباید جدایی ات سه روز کامل باشد پس هرکه در خلال سه روز جدایی از برادرش بمیرد، آتش برای او سزاوارتر است(1).

146 - تحریم آزار رساندن به مؤمن

1- هشام بن سالم گوید: از امام صادق شنیدم که می فرمود: خدای عزّوجلّ فرماید: آن که بنده مؤمن مرا بیازارد به من اعلان جنگ دهد و هر که بنده مؤمن مرا اکرام نماید از خشم و غضب من آسوده خاطر باشد(2).

2- مفضّل بن عمر گوید که امام صادق فرمود: چون روز قیامت شود، منادی از جانب خدا فریاد زند، آنان که از دوستان من رو گردانده بودند کجایند؟ گروهی برمی خیزند که رخسارشان گوشت ندارد، پس گفته شود، این ها کسانی هستند که به مؤمنین آزار رساند و با آنان دشمنی کرده و عناد ورزیده اند و در امور دینی آن ها را با تندی سرزنش کرده اند، سپس دستور داده شود که آن ها را به دوزخ ببرند(3).

3- روایت فوق با سند دیگر چنین بیان شده: به خدا سوگند این ها کسانی بودند که در گفتارشانت با مؤمنین یکی بودند ولی حقوق آنان ار منع کردند، و اسرار مؤمنین را فاش نمودند(4).