آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 192

1- علل الشرایع، ص 186.

2- مصادقهًْ الاخوان، ص 48.

3- مجالس صدوق، ص 63 (م 22).

بردارد، خداوند پاداش صد شهید به او عطا فرماید. اگر از وی چیزی بخواهند و او با جان و مال خواسته خویشاوندان را برآورنده کند برای هر قدمش چهل میلیون حسنه است و مقامش چهل میلیون درجه بالا رود، مثل این که صد سال خدا را عبادت کرده است. هر که برای فساد بین خویشاوندان و قطع رحم از آن ها قدم بردارد، خداوند بر او

غضبناک شود و در دنیا و آخرت بر او لعنت فرستد و گناهش به اندازه معصیت کسی است که قطع رحم کرده باشد(1).

22- امام صادق فرمود: غیبت این است که درباره برادرت بگویی آنچه را که خداوند پنهان نگه داشته و اگر صفاتی را که در او نیست بیان کنی، شامل فرمایش خداست «البته بهتان و گناه آشکار را متحمّل گردید(2)»(3).

154 - تحریم تهمت زدن بر مرد و زن مؤمن

1- امام رضا از پدرانش نقل می کند که پیغمبر فرمود: هر که بر مرد یا زن مؤمن تهمت بزند و یا چیزی را که در آن ها نیست به آنان نسبت دهد، در روز رستاخیز خدا او را بر تلّی از آتش بر پا نگه دارد تا از عهده آنچه گفته است بیرون آید(4).

155 - موارد جواز غیبت کردن

1- داود بن س رحان گوید: از امام صادق پرسیدم: غیبت چیست؟ فرمود: غیبت عبارت است از گفتن چیزی در مورد امور دینی برادرت که وی انجام نداده و انتشار