آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 34

1- مجالس، صدوق، ص 265 (م 68).

2- مجالس، صدوق، ص 286 (م 68).

3- محاسن، برقی، ص 601.

4- محاسن، برقی، ص 601.

5- محاسن، برقی، ص 601.

6- محاسن، برقی، ص 602.

7- محاسن، برقی، ص 602.

8 - امام صادق فرمود: مشورت دارای حدودی است که اگر آن حدود شناخته و رعایت نشود ضررش برای مشورت کننده از نفعش بیش تر است.

کسی که با او مشورت می شود باید: 1- عاقل باشد 2- آزاده دیندار باشد 3- دوست مهربان و مانند برادر باشد 4- اگر از راز تو آگاه شد مثل این باشد که خودت به آن آگاهی و آن را مکتوم و پوشیده دارد. زیرا تو زمانی از راهنمایی مشاور سود می بری که او عاقل باشد، و وقتی که وی آزاد مردِ متدیّن بود نهایت کوشش را برای نصیحت کردن تو به کار می برد. وقتی که دوست مهربان و مانند برادر باشد اگر او را از راز خویش آگاه کردی راز تو را پوشیده نگاه می دارد و آگاهی، [اگر این شرایط رعایت شود] مشورت جامع و نصیحت کامل می گردد(1).

24- وجوب راهنمایی کسی که تقاضای مشورت می کند

1- امام صادق فرمود: کسی که با برادر مؤمنش مشورت کند و او نظرش را خالصانه بازگو ننماید خدای عزّوجلّ قدرت فکر و اندیشه را از وی می گیرد(2).

25- جواز مشورت کردن با کسی که مرتبه او پایین تر است

1- مُعمَّرَبن خَلاّد گوید: یکی از غلامان امام رضا به نام سعد وفات یافت؛ امام به معمّر فرمود: شخصی با فضیلت و اماندار به من معرّرفی کن، در پاسخ گفتم: من کسی

را به شما معرّرفی کنم؟ حضرت با حالتی غضبناک فرمود: پیامبر خدا با یارانش مشورت می کرد و بعد درباره آنچه که می خواست تصمیم می گرفت.