آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 38

1- مَن لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 356؛ خصال شیخ صدوق، ج 1، ص 50؛ علل الشرایع، ص 178.

2- علل الشرایع، ص 187.

3- علل الشرایع، ص 187.

و پیامبرفرمود: انسان بر دینِ دوست و هم نشین خود می باشد(1).

29- کسانی که معاشرت و سلام کردن بر آن ها شایسته نیست

1- امام صادق از پدرانش نقل کرده که در وصیّت حضرت رسول به علی آمده است: یا علی کسی که از دین و دنیایش توشه ای بر نگیرد برای تو خیری در هم نشینی با او نیست، و کسی که خواسته تو را اجابت نکند تو نیز خواسته او را اجابت نکن، زیرا او شایسته تکریم نیست(2).

2- امام صادق از پدرانش نقل کرده است که در حدیث منهیّات پیامبر فرمود: سخن گفتن با شخص جذامی مکروه است مگر این که بین آن ها به اندازه یک ذراغ [تقریباً نیم متر] فاصله باشد.

و آن حضرت فرمود: از جذامی فرار کن مانند گریختن از شیر(3).

3- در کتاب خصال شیخ صدوق از امیرالمؤمنین نقل شده است که آن حضرت فرمود: پیامبر [مردم را] از سلام کردن بر چهار گروه نهی کرده است: 1) شخص باده گسار در حال مستی 2) کسی که مجسمه می سازد 3) آن که با نرد بازی می کند 4)

کسی که دوزبازی می کند(4).

و من گروه پنجمی را اضافه می کنم، نهی می کنم شما را از سلام کردن بر شطرنج باز(5).