آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 48

1- خصال صدوق، ج 1، ص 130.

2- عیون الاخبار، ص 215؛ مجالس صدوق، ص 265 (م 68).

3- روضه کافی، ص 219.

را امام و پیشوای من، و مؤمنین را برادرانم، و کعبه را قبله من قرار داده است» خدا بین آن مؤمن و غیر مسلمان در دوزخ هرگز جمع نکند(1).

2- امام جعفر صادق فرمود: هر کس آفت زده ای (مانند جذامی و امثال آن) یا مُثله شده یا گرفتاری را ببیند مخفیانه به طوری که او نشنود سه مرتبه بگوید: «سپاس خدایی را که مرا سلامت داشت از آن چه تو را بدان مبتلا ساخته است، و اگر خدا می خواست می توانست مرا نیز گرفتار سازد» هرگز آن بلا به او نرسد(2).

39- لزوم بلند سلام کردن و پاسخ دادن به نحوی که مخاطب بشنود

1- امام صادق فرمود: هرگاه کسی سلام می کند بلند سلام کند و نگوید سلام کردم امّا پاسخ ندادند، شاید نشنیده باشند. جواب سلام را نیز باید بلند گفت تا آن مسلمان سلام کننده نگوید: پاسخ سلام مرا نگفتند(3).

40- نحوه سلام گفتن و استحباب انتخاب کلمات مناسب

1- حسن بن مُنْذ ِر گوید: از امام صادق شنیدم که می فرمود: کسی که بگوید: «السّلامُ عَلیکُم» برای او ده حسنه، و کسی که بگوید: «سَلامٌ عَلَیْکُم وَ رَحْمَهًُْ الله ِ« برایش بیست حسنه، و هر که بگوید: «سَلامٌ عَلَیْکُم وَ رَحمَهًُْ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ» برایش سی حسنه است(4).

2- امام صادق نقل کرده است که امیرالمؤمنین فرمود: کراهت دارد انسان بگوید: «حیّاکَ اللهُ» (خدا تو را زنده بدارد) سپس ساکت شود مگر آن که پس از آن،