آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 58

1- اصول کافی، ص 615، (باب التسلیم علی اهل الملل).

2- کتاب سرائر، ص 484.

3- قرب الاسناد، ص 62.

4- )لا تَدْخُلُوا بُیُوتًا غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتَّی تَسْتَأْنِسُوا وَتُسَلِّمُوا عَلَی أَهْلِهَا (، نور / 27.

2- ابوالصباح گوید از امام محمّد باقر درباره قول خدای عزّوجلّ «چون به خانه هایی وارد شوید بر خودتان سلام کنید»(1). پرسیدم، امام فرمود: منظور سلام کردن بر اهل خانه است و آن ها پاسخ سلام او را می دهند، پس این سلام بر او می باشد(2).

3- امام باقر فرمود: هرگاه وارد خانه خویش می شوید اگر کسی در خانه باشد بر او سلام کنید و چنانچه کسی نباشد بگویید «السّلامُ علینا مِن عِندِ ربّنا» (سلام بر ما از جانب پروردگار ما) چرا که خدای عزّوجلّ فرمود: «تحیّتی با برکت و پاکیزه از نزد خدا است(3)»(4).

52 - باب کسانی که رفت و آمد به خانه آن ها شایسته است

1- امیرالمؤمنین فرمود: حکمای روزگاران گذشته گفته اند: لازم است انسان از روی ده انگیزه رفت و آمد داشته است: اوّل، خانه خدا برای انجام عبادت و ادای حقّ و واجبات. دوم، خانه فرمانروایانی که اطاعت آن ها در ارتباط با اطاعت خداست و رعایت حقّشان واجب و منفعتشان فراوان و ضررشان سهمگین است. سوم، خانه دانشمندانی که علمشان نفع دینی و دنیوی دارد. چهارم، خانه اهل جود و بخشش که اموالشان را برای شکرکزاری خدا و اجر آخرت انفاق می کنند. پنجم، افرادی که از خرد بهره زیادی ندارند و در حوادث و پیش آمدها به آن ها نیاز هست و برای رفع گرفتاری ها از آن ها کمک