آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 83

1- اصول کافی، ص 632 (باب الدعابهًْ و الضحاک).

2- اصول کافی، ص 632 (باب الدعابهًْ و الضحاک).

3- اصول کافی، ص 632 (باب الدعابهًْ و الضحاک).

4- اصول کافی، ص 632 (باب الدعابهًْ و الضحاک).

5- مجالس صدوق، ص 163 (مجلس 46).

6- مجالس پسر شیخ طوسی، ص 332.

خواندن افتخار ورزد دوست دارد(1).

15- امام صادق از پدرش نقل فرموده است که داوود به سلیمان گفت: پسرم از خنده زیاد بپرهیز، زیرا خنده زیاد انسان را در روز قیامت تهیدست رها می کند(2).

16- سیّد رضی در نهج البلاغه از امیرالمؤمنین نقل کرده است که آن حضرت فرمود: شخص شوخی نمی کند مگر این که چیزی از عقلش پریده باشد(3).

85 - استحباب تبسّم بر چهره مؤمن

1- در کتاب الاِخوان از حضرت رضا نقل شده است: هر کس بر صورت خود گلاب بپاشد و برای حاجتی از خانه خارج شود دچار تنگدستی و خواری نگردد و هر کس از بقیّه آبی که برادر مؤمنش آشامیده به منظور تواضع بنوشد خدا حتماً او را وارد بهشت می کند و کسی که بر چهره برادر مؤمنش تبسّم زند خدا برایش حسنه می نویسد و کسی که خدا برایش حسنه بنویسد او را عذاب نخواهد کرد(4).

2- امام باقر فرمود: تبسّم مؤمن بر چهره برادرش حسنه است و پاک کردن گرد و غبار از چهره مؤمن نیز حسنه می باشد و هیچ عبادتی مانند خوشحال کردن مؤمن است(5).

3- امام صادق فرمود: هر که از چهره برادر مؤمنش گرد و غبار غم بزداید خدا برای او ده حسنه می نویسد و کسی که بر چهره برادرش تبسّم زند برای او حسنه ای است(6).