آداب معاشرت از دیدگاه معصومین علیهم السلام صفحه 92

1- من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 338.

2- اصول کافی، ص 625 (باب حقّ الجوار).

3- اصول کافی، ص 625 (باب حقّ الجوار).

4- معانی الاخبار، ص 52.

5- وسائل، ج 2، ص 484 (احکام المساجد)؛ خصال صدوق، ص 114.

6- اصول کافی، ص 625 (باب حسن الصّحابه).

نسبت به دوستش بیش تر مدارا می کند اجرش بیش تر و در نزد خدا گرامی تر است(1).

3- امام جعفر صادق از رسول خدا نقل فرموده است: هرگاه در سفر یکی از همراهان شما مریض شود سه روز به خاطر او توقّف کنید(2).

4- امام صادق فرمود: رساندن سخن به گوش شخص ناشنوا در حدّی که باعث ملال و خستگی نگردد صدقه پسندیده ای است(3).

93 - استحباب بدرقه هم سفر هنگام جدا شدن، و چند ذمّی باشد

1- امام صادق از پدرانش نقل کرده است که امیرالمؤمنین با مردی ذمّی هم سفر شد. ذمّی به آن حضرت گفت: قصد کجا داری؟ حضرت فرمود: می خواهد به کوفه بروم. چون ذمّی جدا شد و به راه خود رفت، امیرالمؤمنین نیز با او همراه شد. ذمّی پرسید

چرا مسیر خود را به جانب من تغییر دادید؟ حضرت فرمود: این نشانه کمال حُسن رفاقت است که انسان هنگام جدا شدن چند قدمی همراهش را بدرقه کند، این دستور پیامبر ماست. در دنباله همین مطلب آمده است که آن ذمّی به همین جهت اسلام آورد(4).

94 - استحباب نامه نوشتن در سفر و وجوب پاسخ دادن به نامه

1- امام صادق فرمود: پاسخ دادن به نامه مانند جواب دادن به سلام واجب است(5).