وسواس : راه کارهای پیشگیری و درمان صفحه 79

11)قاعدۂ صحت

حکم به صحت کار دیگران

یکی دیگر از قواعد فقهی قاعدۂ صحت یا اصل صحت است. قاعدۂ صحت از قواعد مهم و مشهور فقهی است که عبارت است از حکم به صحت عملی که صحت آن مشکوک است.

قاعده صحت در همه افعالی که صحتشان مشکوک است؛ اعم از عبادات و معاملات و غیر آنها جاری می شود. عمده دلیل بر اعتبار قاعدۂ صحت، سیره همه عقلا در همه زمانها و همه ادیان است که مورد تأیید و امضای شارع مقدس قرار گرفته است و روایات متعدد در ابواب مختلف فقهی بر آن دلالت دارد.(1)

بر اساس این قاعده، باید کار دیگران را حمل بر صحت کنیم و کار درستی بدانیم. یعنی بدبین نباشیم و سوء ظن نداشته باشیم. اگر کسی معامله و خرید و فروش می کند، نگوییم خرید و فروشش حرام است. اگر کسی که مسافرت می رود، نگوییم مسافرتش حرام است. اگر کسی چیز نجسی را آب کشید، نگوییم آن چیز هنوز نجس است.

بدبین نباشیم. حمل بر صحت کنیم. کار دیگران را حمل بر گناه نکنیم. اگر عقد و نکاحی انجام گرفته است، بگوید ان شاء الله درست است. اگر چیزی را آب کشیده، بگوییم درست آب کشیده است.