- پیشگفتار 1
- اشاره 3
- دام بزرگ شیطان 4
- گناه بزرگ 6
- پیروی از شیطان 7
- گزینش عقل 8
- برترین نعمت 9
- از دست رفتن آرامش 9
- در دام شک و تردید 11
- درگیر توهمات 11
- ایجاد بدبینی 13
- خودآزاری و دیگر آزاری 14
- سرایت وسواس به دیگران 15
- ترک واجبات 16
- اختلال در نظام خانواده 17
- اشاره 19
- اشاره 22
- آئینی آسان 24
- از سنخ بهشت 25
- آموزگاری آسان گیر 26
- مدارا در دین 27
- سبک برگزار کردن نماز جماعت 29
- بهره مندی از رخصت خداوند 30
- مدارا با نفس، در عبادت 31
- غلبه آسانی بر سختی 32
- اشاره 34
- یکی از مصادیق عسر و حرج 35
- اشاره 37
- حکم به نجاست 38
- شمار نجاسات 38
- تجسس در نجاست 39
- پرهیز از احتیاط در نجاست 40
- شرایط زندگی پیامبر و امامان علیهم السلام 42
- شرایط عصر حاضر 43
- پرهیز از وارسی برای یافتن نجاست 44
- گسترۀ قاعده حلیت 46
- لازم نبودن تحقیق 48
- علم به حرمت 49
- اثر وضعی مال حرام واقعی 49
- تجسس در امر نجاست 51
- پرسش های دردسر ساز 52
- گاو بنی اسرائیل 53
- پرهیز از زیاد سوال کردن 55
- کاوش در امور پنهان 56
- نفی ضرر 58
- درختی که موجب آزار دیگران بود! 59
- وسواس و «قاعده لاضرر» 61
- مدیون مردم نباشیم! 62
- حرمت شکنی 63
- شومی گناه وسواس 64
- اشاره 65
- اشاره 66
- اشاره 68
- فروختن یقین به شک 68
- استصحاب پاکی 70
- طهارت مؤمن 71
- فلسفه وضو 71
- مقدار آب برای وضو و غسل 73
- بازار مسلمانان 75
- نشانه مالکیت 77
- حکم به صحت کار دیگران 79
- پرهیز از اتهام زنی 80
- عذر پذیری خداوند 81
- دین آسان و روان 82
- نکوهش بدعت 85
- بدعت های وسواس 86
- سنت های خوب و بد 86
- اشاره 89
- 1.خطا 89
- ٢.نسیان 90
- اراده خدا در انجام کارها 91
- گناه سازنده! 92
- 3.عمل از روی اکراه و اجبار 93
- اطمینان قلب به ایمان 94
- 4.ندانستن 94
- 5.کارهای فوق طاقت 95
- 6.اضطرار 95
- تعریف از خود 96
- 7.حسادت 97
- 8.فال بد 98
- 9.وسوسه در تفکر در خلق 99
- اشاره 101
- 2_طهارت در نماز 102
- 3_کوتاه خواندن نماز 103
- 4_تداخل در غسل 104
- 5_وسواس در نیت کردن 104
- اشاره 106
- 6_وسواس در قرائت 106
- سخت گیری در قرائت 107
- سین بلال 108
- 7_وسواس در وقت نماز 109
- 8_وسواس در قبله 110
- 9_وسواس در امام جماعت 111
- عدالت امام جماعت 111
- اشاره 111
- 10_وسواس در وضو و غسل 112
- 12_ترشحات انسان 114
- 13_بی اعتباری علم وسواسی 115
- 14_خونی که میتوان با آن نماز خواند 116
- 15_رنگ و بوی نجاست 116
- 17_پرهیز از کنجکاوی 117
- 18_پرهیز از دقت های بی مورد 118
- 19_اعتقاد به همه احکام الهی 119
- 20_خون داخل بدن 120
- 21_در سفرهای خارجی 120
- اشاره 122
- بهترین حربه برای مقابله با وسواس 123
- اشاره 123
- سرسختی در برابر دشواری ها 124
- شک زیاد 125
- رها کردن باطل 126
- اشاعه باطل 126
- محو باطل 127
- 2.اصلاح بینش 128
- اشاره 128
- زندگی با شک و وسواس 129
- رهایی از بیم ها 129
- نگرانی های بیجا 130
- چارچوب های خیالی 131
- 3.مراجعه به روانپزشک 132
- اشاره 133
- 4.پرهیز از تکرار 133
- در پوسته وسواس 134
- نذر شرعی 135
- اشاره 135
- اکراه در عبادت 136
- 6.بیان صحیح احکام 137
- 8.تشویق و امید دادن 138
- 7.پرهیز از آدمهای وسواسی 138
- 10.ذکر اهل بیت علیهم السلام 139
- 9.ایجاد فضایی آرام 139
- 11.اطاعت و یاد خدا 141
- 13.دوستان خوب 142
- 15.خود را در محضر خدا دیدن 143
- 14.استغفار فراوان 143
- اشاره 145
- وسوسه فکری 147
- برای رهایی از وسوسه ها 148
- ذکر «لا اله الا الله» 149
- تشکیک در باره خدا! 150
- خطورات قلبی 152
- ذکر «لا حول و لا قوه الا بالله» 154
- فکرهای ماندگار 157
- تضرع به درگاه الهی 159
- پناه بردن به خدا 161
- پرهیز از بیکاری 162
- دشمنی خداوند با انسان سالم بیکار 163
- اشتغال و مبارزه با وسواس 164
- اشتغال و درمان افسردگی 166
- بی اعتنائی پیامبر صلی الله علیه و آله وسلم به انسان بیکار 167
- چکیده سخن 168
- نکته پایانی 169
- اشاره 172
حتی گاهی که آبروی آدم ریخته می شود، راه خیلی از چیزها را برایت باز می کند. بزرگواری می گفت: من تصادف سختی کردم، پایم شکست. گوشه بیمارستان به ظاهر سختی و درد بود، ولی پرونده چهل سال زندگی را پاک کردم. در آنجا حساب و کتاب کردم که چه کردم؟ چرا پایم شکست؟
گناه سازنده!
ما از هر چیزی باید برداشت درست کنیم. تا برایمان مایه عبرت شود. در حدیث آمده است که پیغمبر خدا صلی الله علیه و آله وسلم به اباذر فرمودند:
یا أبا ذر: إن العبد لیذیب الذنب فیدخل به الجنه؛ ای أبو ذر، بنده،گناه می کند و با آن، وارد بهشت می شود.
ابوذر می گوید: گفتم: پدر و مادرم فدایت باد! این، چگونه ممکن است؟
فرمودند:
یکون ذلک الذنب نصب عینیه تائباً منه فاراً إلی الله عز و جل حتی یدخل الجنه؛(1) آن که گناه، همواره در برابر دیدگانش است تا توبه کند و از آن، به سوی خدای عز و جل می گریزد تا وارد بهشت می شود.
انبیا ترک اولی داشتند. البته چهارده معصوم ندارند. حساب چهارده معصوم از همه جداست. ولی انبیای گذشته بر اساس آیات و روایات فراوان ترک اولی داشتند. گندمی که حضرت آدم خورد، یا وقتی حضرت ابراهیم به خدا گفت: چطور مرده را زنده می کنی؟ این ها ترک اولی است.
1- الأمالی (للطوسی)، ص 530.