- مقدمه 1
- فصل اوّل: خداشناسی 5
- یکتایی خدا 5
- شناخت خدا 7
- تفکّر و تحقیق 14
- اجابت خدا و ایمان به او 16
- اطاعت از خدا 20
- توکّل بر خدا 22
- حمد و ستایش 23
- پرستش خدا 24
- سجده برای خدا 28
- عهد خدا 29
- امید به خدا 30
- نعمت خدا 31
- برخی از نعمت های خدا 33
- شکر خدا 36
- هدایت به راه راست 37
- ذکر و یاد خدا 40
- یاری خواستن 42
- تکذیب آیات خدا 43
- ترس از خدا 44
- سایر دستورات 46
- قسمت اول 46
- قسمت دوم 53
- دین خدا 60
- دعوت به دین 63
- دستورات دیگر 65
- ارتداد 69
- مخالفت با خدا 72
- افترا بر خدا 73
- بت پرستی 74
- شرک و مشرک 75
- کفر و کافر 82
- قسمت اول 82
- قسمت دوم 87
- تهدید کافران 91
- نفاق و منافق 95
- توبیخ های خدا 100
- نفرین های خدا 106
- وحی و نبوّت 109
- رسالت پیامبر 110
- ولایت پیامبر 113
- اطاعت از پیامبر 114
- ادب در محضر پیامبر 118
- مخالفت با پیامبر 122
- فصل چهارم: اهل کتاب 126
- قسمت اول 126
- قسمت دوم 130
- فصل پنجم: قرآن، معجزه جاویدان 135
- توضیح 135
- قرآن وسیله انذار 138
- تحدی به قرآن 140
- تدبر در قرآن 142
- ادب در محضر قرآن 143
- سجده های واجب قرآن 145
- فصل ششم: شیطان 146
- اشاره 151
- فصل هفتم: آخرت 151
- اجل و مرگ 156
- قدرت خدا 158
- قسمت اول 160
- ویژگی های روز قیامت 160
- قسمت دوم 165
- قسمت سوم 170
- اثر اعمال دنیا در آخرت 175
- شفاعت 179
- بهشت 180
- جهنم 182
- عذاب 184
- وجوب نماز 189
- فصل اوّل: احکام نماز 189
- وقت نماز 191
- سایر نمازها 192
- طهارت نمازگزار 195
- قبله نماز 196
- آداب و اجزای نماز 198
- احکام مسجد 200
- قسمت اول 212
- قسمت دوم 216
- جهاد و دفاع 1) 221
- جهاد و دفاع 2) 227
- فرار از جنگ 234
- جهاد در حرم و ماه های حرام 237
- مزد جهاد 239
- فصل هشتم: تولّی و تبرّی 246
- فصل اوّل: پدر ومادر 249
- اشاره 253
- برخی ازدواج های حرام 257
- توضیح 264
- عدّه نگه داشتن 270
- آداب راه رفتن 283
- آداب سخن گفتن 284
- احسان و نیکوکاری 287
- سلام کردن 291
- اسراف و تبذیر 292
- اتحاد و اختلاف 293
- انفاق 294
- حجاب 300
- تقوا و پرهیزگاری 303
- هوی و هوس 309
- پند و تذکر 310
- دعا 311
- تزکیه نفس 311
- توبه و استغفار 313
- شب زنده داری 317
- صبر و استقامت 318
- عهد و پیمان 323
- یتیم 324
- احکام داد و ستد 336
- قرض 341
- دنیا 343
- عبرت گرفتن 348
- سایر دستورات 351
- قسمت اول 351
- قسمت دوم 357
- قسمت سوم 364
- قسمت چهارم 370
- فصل اوّل: داوری به حق و عدل 378
ظلم و ستم
1034 خدا از ظلم نهی می کند
«إِنَّ اللَّهَ یَأْمُرُ بِالْعَدْلِ وَ الْإِحْسَنِ وَ إِیتآیِ ذِی الْقُرْبَی وَ یَنْهَی عَنِ الْفَحْشآءِ وَالْمُنکَرِ وَ الْبَغْیِ یَعِظُکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُونَ» نحل/90
خداوند به عدل و احسان و بخشش به نزدیکان فرمان می دهد؛ و از فحشا و منکر و ستم، نهی می کند؛ خداوند به شما اندرز می دهد، شاید متذکّر شوید!
1035 مظلوم می تواند داد بزند
«وَ لَمَنِ انتَصَرَ بَعْدَ ظُلْمِهِ فَأُولئِکَ ما عَلَیْهِم مِن سَبِیلٍ» شورا/41
و کسی که بعد از مظلوم شدن یاری طلبد، ایرادی بر او نیست؛
1036 خدا فریاد مظلوم را بد نمی دانند
«لَّا یُحِبُّ اللَّهُ الْجَهْرَ بِالسُّوءِ مِنَ الْقَوْلِ إِلَّا مَن ظُلِمَ وَکانَ اللَّهُ سَمِیعاً عَلِیماً» نسا/148
خداوند دوست ندارد کسی با سخنان خود، بدی ها(ی دیگران) را اظهار کند؛ مگر آن کس که مورد ستم واقع شده باشد. خداوند، شنوا و داناست.
1037 عفو کنید که ارزش دارد
«وَ لَمَن صَبَرَ وَ غَفَرَ إِنَّ ذلِکَ لَمِنْ عَزْمِ الْأُمُورِ» شورا/43
امّا کسانی که شکیبایی و عفو کنند، این از کارهای پرارزش است!
1038 ظالمان مجازات خواهند شد
«إِنَّما السَّبِیلُ عَلَی الَّذِینَ یَظْلِمُونَ النَّاسَ وَ یَبْغُونَ فِی الْأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِ ّ أُولئِکَ لَهُمْ عَذَابٌ أَلِیمٌ» شورا/42
ایراد و مجازات بر کسانی است که به مردم ستم می کنند و در زمین بناحق ظلم روا می دارند؛ برای آنان عذاب دردناکی است!