- مقدمه 1
- فصل اوّل: خداشناسی 5
- یکتایی خدا 5
- شناخت خدا 7
- تفکّر و تحقیق 14
- اجابت خدا و ایمان به او 16
- اطاعت از خدا 20
- توکّل بر خدا 22
- حمد و ستایش 23
- پرستش خدا 24
- سجده برای خدا 28
- عهد خدا 29
- امید به خدا 30
- نعمت خدا 31
- برخی از نعمت های خدا 33
- شکر خدا 36
- هدایت به راه راست 37
- ذکر و یاد خدا 40
- یاری خواستن 42
- تکذیب آیات خدا 43
- ترس از خدا 44
- سایر دستورات 46
- قسمت اول 46
- قسمت دوم 53
- دین خدا 60
- دعوت به دین 63
- دستورات دیگر 65
- ارتداد 69
- مخالفت با خدا 72
- افترا بر خدا 73
- بت پرستی 74
- شرک و مشرک 75
- قسمت اول 82
- کفر و کافر 82
- قسمت دوم 87
- تهدید کافران 91
- نفاق و منافق 95
- توبیخ های خدا 100
- نفرین های خدا 106
- وحی و نبوّت 109
- رسالت پیامبر 110
- ولایت پیامبر 113
- اطاعت از پیامبر 114
- ادب در محضر پیامبر 118
- مخالفت با پیامبر 122
- فصل چهارم: اهل کتاب 126
- قسمت اول 126
- قسمت دوم 130
- فصل پنجم: قرآن، معجزه جاویدان 135
- توضیح 135
- قرآن وسیله انذار 138
- تحدی به قرآن 140
- تدبر در قرآن 142
- ادب در محضر قرآن 143
- سجده های واجب قرآن 145
- فصل ششم: شیطان 146
- فصل هفتم: آخرت 151
- اشاره 151
- اجل و مرگ 156
- قدرت خدا 158
- ویژگی های روز قیامت 160
- قسمت اول 160
- قسمت دوم 165
- قسمت سوم 170
- اثر اعمال دنیا در آخرت 175
- شفاعت 179
- بهشت 180
- جهنم 182
- عذاب 184
- وجوب نماز 189
- فصل اوّل: احکام نماز 189
- وقت نماز 191
- سایر نمازها 192
- طهارت نمازگزار 195
- قبله نماز 196
- آداب و اجزای نماز 198
- احکام مسجد 200
- قسمت اول 212
- قسمت دوم 216
- جهاد و دفاع 1) 221
- جهاد و دفاع 2) 227
- فرار از جنگ 234
- جهاد در حرم و ماه های حرام 237
- مزد جهاد 239
- فصل هشتم: تولّی و تبرّی 246
- فصل اوّل: پدر ومادر 249
- اشاره 253
- برخی ازدواج های حرام 257
- توضیح 264
- عدّه نگه داشتن 270
- آداب راه رفتن 283
- آداب سخن گفتن 284
- احسان و نیکوکاری 287
- سلام کردن 291
- اسراف و تبذیر 292
- اتحاد و اختلاف 293
- انفاق 294
- حجاب 300
- تقوا و پرهیزگاری 303
- هوی و هوس 309
- پند و تذکر 310
- تزکیه نفس 311
- دعا 311
- توبه و استغفار 313
- شب زنده داری 317
- صبر و استقامت 318
- عهد و پیمان 323
- یتیم 324
- احکام داد و ستد 336
- قرض 341
- دنیا 343
- عبرت گرفتن 348
- سایر دستورات 351
- قسمت اول 351
- قسمت دوم 357
- قسمت سوم 364
- قسمت چهارم 370
- فصل اوّل: داوری به حق و عدل 378
آن ها دوست دارند نرمش نشان دهی تا آن ها (هم) نرمش نشان دهند (نرمشی توأم با انحراف از مسیر حق)!
229 در دین سستی نکنید
«وَلَا تَهِنُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَنتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ کُنتُم مُّؤْمِنِینَ» آل عمران/139
و سست نشوید! و غمگین نگردید! و شما برترید اگر ایمان داشته باشید!
230 در دین تفرقه ایجاد نکنید
الف: «إِنَّ الَّذِینَ فَرَّقُوا دِینَهُمْ وَکانُوا شِیَعاً لَّسْتَ مِنْهُمْ فِی شَیْ ءٍ إِنَّمآ أَمْرُهُمْ إِلَی اللَّهِ ثُمَّ یُنَبِّئُهُم بِما کانُوا یَفْعَلُونَ» انعام/159
کسانی که آیین خود را پراکنده ساختند، و به دسته های گوناگون (و مذاهب مختلف) تقسیم شدند، تو هیچ گونه رابطه ای با آن ها نداری! سر و کار آن ها تنها با خداست؛ سپس خدا آن ها را از آنچه انجام می دادند، با خبر می کند.
ب: «شَرَعَ لَکُم مِّنَ الدِّینِ ما وَصَّی بِهِ نُوحاً وَ الَّذِی أَوْحَیْنآ إِلَیْکَ وَ ما وَصَّیْنا بِهِ إِبْرَ هِیمَ وَ مُوسَی وَ عِیسَی أَنْ أَقِیمُوا الدِّینَ وَ لَا تَتَفَرَّقُوا فِیهِ کَبُرَ عَلَی الْمُشْرِکِینَ ما تَدْعُوهُمْ إِلَیْهِ اللَّهُ یَجْتَبِی إِلَیْهِ مَن یَشآءُ وَ یَهْدِی إِلَیْهِ مَن یُنِیبُ» شورا/13
آیینی را برای شما تشریع کرد که به نوح توصیه کرده بود؛ و آنچه را بر تو وحی فرستادیم و به ابراهیم و موسی و عیسی سفارش کردیم این بود که: دین را برپا دارید و در آن تفرقه ایجاد نکنید! و بر مشرکان گران است آنچه شما آنان را به سویش دعوت می کنید! خداوند هر کس را بخواهد برمی گزیند، و کسی را که به سوی او بازگردد هدایت می کند.
231 دنبال علم دین و تبلیغ آن بروید
«وَما کانَ الْمُؤْمِنُونَ لِیَنفِرُوا کآفَّهً فَلَوْلَا نَفَرَ مِن کُلِ ّ فِرْقَهٍ مِّنْهُمْ طَآئِفَهٌ لِّیَتَفَقَّهُوافِی الدِّینِ وَ لِیُنذِرُوا قَوْمَهُمْ إِذَا رَجَعُوا إِلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرُونَ» توبه/122
شایسته نیست مؤمنان همگی (به سوی میدان جهاد) کوچ کنند؛ چرا از هر گروهی از آنان، طایفه ای کوچ نمی کند (و طایفه ای در مدینه بماند)، تا در دین (و معارف و احکام اسلام)