ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 108

غیراسلامی نیز او را سرآمدِ یک انسان متعالی وکامل می شمارند(1).

علی، آن مردی است که ابن ابی الحدید(2) دانشمند مشهور اهل سنّت او را در بُعد انسان شناختی این گونه معرفی می کند: «من درباره مردی که دشمنانش به فضل و برتری او اعتراف دارند، چه بگویم؟ مردی که بدخواهانش ممکن نیست مناقب و فضایل او را انکار و کتمان کنند؛ فضل وکرامت او چون «مُشک» مانَد، که هرچه پنهانش کُنی ، رایحه اش منتشر می گردد و هرچه مکتومش بداری ، بیش تر می دمد؛ و چون خورشید مانَد، که باد نمی تواند او را مستور سازد و او چون پرتو نور خورشید است که اگر چشمی آن را نبیند، چشم های فراوانی خواهند دید...».

چنین شخصیتی که کوچک ترین تا بزرگ ترین اندیشه ها و کرده هایش را جز برمعیار «رضای خدا» استوار نمی سازد، در مواردی به پدرش ابوطالب چنین افتخار می کند.

1 _ 11 . برتری ابوطالب بر عفان

1 _ 11 . برتری ابوطالب بر عفان

در جریان تبعید «اباذر» صحابی گرامی رسول خدا صلی الله علیه و آله توسط عثمان بن عفان به «رَبَذَه» مروان بن حَکم ، مأمور اجرای دستور خلیفه اعلام کرد کسی حق ندارد اباذر را بدرقه کند، ولی علی علیه السلام ، حسنین علیهماالسلام ؛ عقیل، عبداللّه بن جعفر و عَمّار یاسر، آن یار رسول خدا را تا قسمتی از مسیر همراهی کرده، او را با هزاران اندوه، وداع گفتند. با رسیدن این خبر به عثمان، میان وی و علی علیه السلام در همین