ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 128

بتواند از برادرزاده اش حمایت و دفاع کند؛ زیرا ابوطالب بعداز عبدالمطّلب رئیس قریش بود و کفار قریش به احترام او از آزار و رسول خدا پرهیز می کردند، چون می پنداشتند ابوطالب به آیین آنان است حمایت های او از پیامبر را قبول داشتند. ولی اگر می دانستند اسلام آورده، نه تنها حمایت هایش را قبول نداشتند ، که با خود ابوطالب به قتال بر می خاستند و او را بیش از پیامبر آزار می دادند. و شکی نیست که این عذر، برای امتناع وی از اظهار اسلام، عذری قوی و محکم است، درحالی که قلب او مملو از ایمان به رسول خدا صلی الله علیه و آله بود(1).

13. جلوه ایمان در زبان شعر

اشاره

13. جلوه ایمان در زبان شعر

یکی از شواهد تاریخی، بر ایمان و رستگاری ابوطالب، اشعار و قصاید بلند و زیبایی است، که از آن مرد نستوه به جای مانده اند؛ زیرا همان گونه که واژه های «نثر» و عادی می توانند بیانگر بینش و اعتقادات انسانی باشند، قطعه های منظوم، ظریفانه تر و گویاتر این رسالت را عهده دار خواهند بود. به ویژه اگر هرمحقق تیزبین، به زمان و شرایط شکل گیری قصاید توجه کند، بی تردید پرده های ابهام زدوده وواقعیت بسان خورشید تابناک نمایان می گردد.

اشعاری که از ابوطالب علیه السلام بر جای مانده، با توجه به این نکته که زبان شعر، در زمان او بُرنده ترین و کاربردی ترین ابزار اندیشه قلمداد می شده ، اهمیتی دو چندان می یابد . در این جا به چند نمونه از قصاید وقطعه های او که گرایشش را به اسلام، بسنده می گردد. هر چند در