ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 132

و به او پیوند می دهند. و- شما- مسیحیان در کتاب تان احوال او (محمد) را می خوانید؛ خواندنی دُرُست و نَه داستانی و دروغین. و تو نجاشی! آن چنان که از امت محمد به تو روی نیاورده اند، مگر آن که با بزرگداشت و تجلیل تو باز گشته باشند...»(1).

4 _ 13 . هشدار به بنی کعب

4 _ 13 . هشدار به بنی کعب

زمانی که سردمداران شرک نتوانستند با مذاکره ابوطالب را متقاعد سازند تا برادرزاده اش را از انجام رسالتش باز دارد، از یک سو: آزار رسول خدا را پیشه کردند و به سفیهان و جاهلان خود دستور دادند به محمد در معابر و گذرگاه ها توهین کنند، و از سویی نیز: تحریم همه جانبه بنی هاشم را در ضمن قطعنامه ای امضا کردند. روزی که سفیهان شان محتوای شکمبه شتر را بر سر وصورت حضرت انداختند، ابوطالب سخت غضبناک شد. ابتدا دستور داد حاضران قریش، همان کثافات را بر سبیل های خود بمالند، سپس اشعار زیر را انشا و آنان را به شدت تهدید کرد:

ألا ابلغا عنّی علی ذات بیننا لویّاً و خصّا من لویّ بنی کعب

و الم تعلموا انّا وجدنا محمّداً نبیّاً کموسی خطّ فی اوّل الکتب...

«آیا دشمنی و بدی از ما بر تیره «لوءی» مخصوصاً کعب از لوءی رسیده است؟ آیا ندانستند که ما محمد را پیامبری چون «موسی» یافتیم که نامش در کتاب های پیشین آمده است؟ همانا در میان بندگان، مَحبت محمد را قرار نداده وتردیدی نیست که خداوند مَحبت و دوستی را مخصوص او قرار داده است. و همانا آنچه را شما