ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 146

چکیده

چکیده

هر چند بسیاری از عالمان اهل سنّت بر پایه جعلیات و تهمت هایی که از دوران معاویه آغاز شد و به منابع اهل سنّت راه یافت، ابوطالب علیه السلام را مشرک می پندارند ، با توجه به روایات فراوانِ رسیده از اهل البیت علیهم السلام و شواهد زنده تاریخی و به ویژه اَشعار و قصیده های بلند و پر معنایی که از خود ابوطالب باقی مانده اند، هیچ تردیدی در ایمان و خدا باوری و اعتقاد او به رسالت رسول خدا، وجود ندارد، ولی چون آن مرد فداکار، مصلحت را در مخفی نگه داشتن باورهای خویش می دید آن رابرای توده مردم اظهار نمی کرد؛ تا بتواند همچنان به حمایت از رسول اللّه صلی الله علیه و آله و مسلمانان بپردازد وباسرانِ شرک مماشات نماید، و به حق توانست با پایمردی ومقاومت خود بزرگ ترین افتخارها را درتاریخ اسلام از آنِ خویش کرده، و به عنوان اسوه مقاومت مطرح باشد؛ وچه زیبا گفت آن اندیشه مند اهل سنّت که:

لولا ابوطالب وابنه لما مُثِّل الدین شخصا فقاما

فذاک بمکه آوی وحامی وهذا بیثرب جسّ الحماما...(1)