ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 31

خویش دانستند، همه و بیش تر ابوجهل در برابر بزرگِ مکه شرمنده و رسوا شدند(1).

چه این که ابوطالب در برابر تصمیم نابخردانه قریش، با اشعاری کوبنده و آهنین حمایت بی دریغ خود را از پیام آور خدا صلی الله علیه و آله اعلام کرده و هشدار می دهد:

«آن روز که قریش، برای حفظ افتخارشان اجتماع کردند؛ عبد مناف بدانند که مایه مباهات در بنی هاشم است، و همانا محمد، برگزیده خداوند، افتخار آنان است ولی خوب و بدِ قریش، به مقابله با ما برخاستند، اما بدانند بر ما ظفر نمی یابند، وشکیبایی شان را به خطا از دست می دهند. چون، ما همواره تا پای جان در برابر آزارهای شان، از او(محمد) حمایت می کنیم و به سنگ های رها شده به سوی وی پاسخ می دهیم»(2).

7 _ 2 . تکذیب و تصدیق!

7 _ 2 . تکذیب و تصدیق!

همان گونه که یادآوری شد، ابوطالب علیه السلام به راستی خودش را وقف حراست از جان و آرمانِ واپسین فرستاده خدا کرده بود و هرگز با کسی سازش نکرد؛ حتّی با بستگان نزدیکش که سرِ ناسازگاری با پیامبر خدا صلی الله علیه و آله را داشتند ، سخت برخورد می کرد. از این رو، ابوایوب