ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 33

راست به مبارزه پردازد.

8 _ 2 . قطعنامه ای ننگین و دژ مقاومت

8 _ 2 . قطعنامه ای ننگین و دژ مقاومت

وقتی واپسین تیر مشرکان مکه به سنگ می خورَد، تصمیم نهایی خود را برای به تسلیم واداشتن ابوطالب علیه السلام می گیرند و در ضمنِ قطعنامه ای ننگین، هم سوگند می شوند تا هرگونه روابط اجتماعی - اقتصادی را بر خاندان ابوطالب تحریم کنند. و تا آن جا پیش می روند که ابوطالب دست از خانه و کاشانه خویش برداشته، به «شِعب ابی طالب» عزیمت می کند و با تحمل سخت ترین شرایط، از جانِ فرستاده خدا، حفاظت کرده، آن جا را دژ محکم و پایگاه مقاومت قرار داد.

مضمون قطعنامه سران قریش، هر چند ظاهرا همانند قطعنامه های استکبار امروزی درباره تحریم روابط اجتماعی و اقتصادیِ ساده و معمول آن روز بوده است، در واقع بزرگ ترین پیمان در نوع خود به شمار می آید ودر حقیقت با تمام قدرت، نابودی خاندان بنی هاشم و در رأس آن، ابوطالب و سرانجام: رسول اللّه صلی الله علیه و آله را پی ریزی کرده بودند؛ چنان که ابن اثیر در کتابش می نویسد:

«قریش، ضمن قطعنامه ی متعهد شدند که نَه به بنی هاشم و بنی عبدالمطّلب زن بدهند و نَه از آنان زن بگیرند، نَه از آن ها چیزی بخرند و نه چیزی به آن ها بفروشند؛ همه آن را تأیید و برای تأکید بیش تر و پایدار ماندن برآن، صحیفه را داخل کعبه آویختند...! و نقض آن را مشروط به تسلیم شدن به خواست های خود کردند»(1).