ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 72

10. رجاء کل خیر!

10. رجاء کل خیر!

عباس بن عبدالمطّلب از رسول خدا می پرسد: «یارسول اللّه صلی الله علیه و آله ! برای ابوطالب امیدوار هستی؟ فرمود: همه خیر را از پروردگارم برای او امید دارم»(1).

بس واضح است که اولاً: خیر و نیکی ، آن هم «همه خیر» جز برای موءمن شیفته، روا نخواهد بود. همچنین بعید است که عبارت «کُلّ خیر» در روایت به معنای تخفیف عذاب باشد؛ زیرا تخفیف عذاب «خیر» نیست تا چه رسد« کُلّ خیر»؛ از این جهت معنای «کُلّ خیر» همان «داخل شدن در بهشت» خواهد بود(2) در فرهنگ دینی، خود، یکی از نشانه های ایمان و رستگاری است.

ثانیاً: این نکته را می فهماند که پیامبرخدا از حال باطنی و ایمان عمویش کاملاً اطلاع داشته و در اعتقاد راسخ و پایداری وی هیچ تردیدی نداشته است، وگرنه هیچ گاه «کُلّ خیر» را برای او آرزو نمی کرد؛ چون می دانست سرانجامِ کفار، خلود در جهنم خواهد بود(3).

11. جزای خیر

11. جزای خیر

هنگامی که ابوطالب بدرود حیات می گوید، و برادزاده اش را درمیان بی رحم ترین دشمنان تنها می گذارد، پیامبر خدا صلی الله علیه و آله با شکوه ترین وزلال ترین احساسات خویش را درباره عموی فداکارش

1- 1 . الطبقات الکبیر، ج 1، ص 103: قال: اخبرنا عفان بن مسلم، اخبرنا حماد بن سلمه، عن ثابت، عن اسحق بن عبداللّه بن الحارث، قال: قال العباس: یا رسول اللّه، اترجوا لابی طالب، قال: کل الخیر ارجوا من ربّی. الطرایف / 294؛ شرح نهج البلاغه، ج 14، ص 68؛ الحجه علی الذاهب / 72؛ تذکره الخواص / 19 و الروض الانف، ج2، ص147.
2- 2 . اسنی المطالب / 57.
3- 3 . الحجه علی الذاهب / 72.