ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 85

4. درخت آسمانی

4. درخت آسمانی

عبداللّه بن جهم از پدرش و او از جَدّش نقل می کند که ابوطالب می گفت: «پدرم عبدالمطّلب در خواب دید درختی از پشتش روییده و شاخه های آن به آسمان رسیده و شرق و غرب را فراگرفته است و هیچ نوری درخشان تر از نور او ندیدم، به گونه ای که نور آن هفتاد برابر نور خورشید بود. و دیدم گروهی از عرب قریش به شاخه های آن چسبیده اند و گروهی تصمیم دارند آن را قطع کنند، اما وقتی می خواهند نزدیکِ درخت شوند، جوانی که خوش سیماتر از او ندیده بودم، مانع آن ها می گردد... وقتی این خواب را با کاهنی در میان گذاشت، گفت: «به زودی از نسل تو مردی متولد خواهد شد که مالک مشرق و مغرب گردیده و مردم از او پیروی می کنند. عبدالمطّلب به ابوطالب می گفت: شاید تو، آن مولود باشی. اما وقتی رسول خدا تولد یافت و به رسالت برگزیده شد، ابوطالب این داستان را نقل می کرد و می گفت: کانت الشجره واللّه اباالقاسم الامین!: به خدا سوگند آن درخت اباالقاسم محمد امین بوده است»(1).

اهمیت این شاهد تاریخی در آن است که ابوطالب با وجود اتهام به کفر از سوی عده ای این داستان را بازگو کرده، آن درخت را به محمد تفسیر می کند و سوگند می خورَد که: پیامبرِ خدا امین است. و بالتَّبَع آن جوان خوش سیما هموست که دست های قریش را از قطع آن درخت مانع می شود. در تیجه تردیدی نیست که چنین بیانی هیچ توهمی را در رستگاری وی باقی نمی گذارد.