ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 90

شوهرش می گوید: «... وقتی محمد متولد شد، با دست راستش بر زمین تکیه داده، سر به سوی آسمان بلند کرد و نوری از او به طرف بالا صعود کرد؛ به طوری که افق پر از نور شد. ابوطالب به همسرش گفت: این راز را فاش نکن که به زودی مولودی را به دنیا می آوری که وصیّ او خواهد شد.(1) شبیه همین روایت از امام صادق علیه السلام نیز نقل شده است با تفاوت در این عبارت که: اصبری لی سبتاً آتیک بمثله الاّ النبوه»(2).

از آنچه بازگو شد، معلوم می شود، ابوطالب از آینده درخشان پسرِ برادرش کاملاً اطلاع داشته، او را نبی می دانسته است و این که می گوید: «انّما یکون نبیاً آتیک بمثله الاّ النبوه» خود گواه بر موحد بودن او خواهد بود.

8. استشهاد رسول خدا به اشعار ابوطالب

8. استشهاد رسول خدا به اشعار ابوطالب

یکی از شواهدی که اسلام و ایمان ابوطالب را آشکارا اثبات می کند، داستان مشهور «استسقا»ی ابوطالب با واسطه قرار دادن پیامبر خدا صلی الله علیه و آله است. «جلهمه بن عرفه» نقل می کند که از شدت خشکسالی سخت در مضیقه بودیم. روزی با عده ای وارد مکه شدیم و به «لات» و«عزّی» پناه بردیم. پیرمردی زیبا وخوش رأی را دیدم که می گفت: به کجا از حق دور می شَوید؟! در میان شما هنوز ذرّیه ابراهیم و اسماعیل علیه السلام حضور دارد. گفتند: منظورت ابوطالب است؟ گفت: آری. همه نزد او شکایت بردیم.

ابوطالب با پسربچه ای (محمد) که چون خورشید می درخشید از