ابوطالب علیه السلام اسوه مقاومت و ایمان صفحه 93

دوران پیش از بعثت پیامبر خدا صلی الله علیه و آله که همان دوران کودکی، نوجوانی و جوانی او را در بر می گیرد، برای همه بستگانش خاطره انگیز و فراموش نشدنی بوده است، و همگان از زیبایی، خوش خُلقی، متانت، پاکی، کرامت و...او سخن به میان می آوردند، و همه اقوام، به وی به دید احترام می نگریستند.

یکی از کسانی که محمد صلی الله علیه و آله را فراوان دوست می داشت و به او عشق می ورزید، عموی فداکارش ابوطالب بود.(1) ابوطالب علیه السلام بیش از چهل سال از جان و مال خود در راه عظمت و دین او مایه گذاشت و لحظه ای در حمایت از برادرزاده اش درنگ نکرد؛ چنان که خود حضرت می فرماید: «یا عم! ربیّت صغیراً، و کفلت یتیماً، و نصرت کبیراً، فجزاک اللّه عنی خیراً...»(2).

و این نبود، جز این که به عظمت پسر برادرش وآیین نجات بخش او ایمان داشت؛ زیرا ابوطالب نه تنها از روزهای آغازین رسالت محمد صلی الله علیه و آله کرامت ها و نشانه های خارق العاده ای از وی دید و شنید، که از دوران کودکی او نیز علامت های اعجاب انگیزی، مشاهده و لمس کرد؛ از این رو، امکان ندارد به پیامبرخدا صلی الله علیه و آله ایمان نیاورده باشد. در این بخش به نمونه هایی از نشانه های قبل از رسالت، اشاره می گردد.

1_9 . نظاره گر ستایش عبدالمطّلب

1_9 . نظاره گر ستایش عبدالمطّلب

وقتی خبر سُرورآمیز ولادت رسول خدا صلی الله علیه و آله را به جَدّش عبدالمطّلب که کنارِ خانه خدا با فرزندانش از جمله ابوطالب و